TEK NEFES |ARA VERİLDİ

12. Bölüm "Saldırı"

Mutlulukla ayaklandım. Çağlar'ın canı sıkıldığı belliydi.

"Ve 11! Rekor bende beyler." Çağlar da ayaklanıp, yüzüme sinirle baktı.

"O benimdi Komutanım! Siz niye atlıyorsunuz?" diye konuşmasıyla gülümsedim.

"Ulan ölüyordun be ölüyordun! İnsan bir teşekkür eder." Göz devirdi.

"Aman be! Ne güzel 9 olacaktı." Hayatımda ki en büyük mutluluğum buydu. 11 kişi öldürmüştüm ama hiçbiri sonuncu kadar keyif vermemişti.

"Üzgünüm Çağlar! Keşke hayatını kurtarmasaydım." Kolunu omzuma attı. Yürümeye başladık. Diğerleri ile aramızda çalılar olduğu için bizi duyuyorlar ama görmüyorlardı.

"İyi yaptınız Komutanım! Allah razı olsun. Ama ben kışlaya gittiğimiz zaman Emir komutan'a vereceğim hesabı düşünüyorum." dedi gülerek.

Bunların hepsi bize tek tek soruluyor tek tek cevaplıyorduk. Ama Çağlar'ın dediği gibi hesaba falan çekilmiyoduk. Başarımız çok az ise birkaç eğitimden geçiriliyorduk ama ben daha önce hiç o şekilde olan eğitimlere katılmak zorunda kalmamıştım.

"Abartma, abartma!" diyerek kolunun altından çıktım. Fazla temastan hoşlanmıyordum. Karşımıza çıkan Emir Komutan ile durup, hazır ola geçtik. Diğerleri de yanımıza gelince, hepimiz Emir Komutan'ın karşısında hazır olda durduk.

"Rahat!" Rahat pozisyonuna geçtik.

"Hepiniz gayet iyiydiniz. Adamların kolay lokma olduğunu ve bugün biteceğini bildiğimiz için fazla övmeyeceğim sizi." dedi yalandan bir sitemle, hafif gülümsedim. Yavaş yavaş Alparslan abinin karşısına geçti. Alparslan abi Emir komutandan da yaş olarak büyüktü.

"Zeren!" Alparsalan abi tekrar hazır ola geçti. Evet, onun lakabı da Zerendi.

"Rahat." Rahata geçti. "Neyin var senin?" Yerde yatanları gösterip devam etti. "Rakam az." Başını salladı.

"Alin bırakmadı ki Komutanım!" Ciddi gibi söylediği sözlerin altında yatan şaka bariz görünüyordu. Bu yüzden pek ciddiye almadım.

Emir Komutan güldü ve bana doğru geldi. Tam karşımda durdu. Kısık gözlerle onu izliyordum.

"11" Muzip bir ifade ile başımı salladım. "Komutanla konuşalım, seni komutan yapalım biz ya! Ben ne işe yarıyorum ki." dedi gülerek. Bir operasyonda en fazla adamı ben öldürdüğüm için tabikii komutan olamazdım. Başımı salladım onaylar bir biçimde.

"Tamamdır! Haklısınız. Hadi!" Gülüşü durdu, hafif kaşları çatıldı.

"Şaka yapmıştım! Yürüyün hadi." deyip arkasını dönünce tüm tim gülmeye başladık.

"Çağlar telsiz!" diye bağırdı önden giderken. Büyük ihtimalle helikopter çağıracaktı.

...

Artık saat sabah 6 olmuşken binanın önüne adım attık. Üzerimde inanılmaz bir yorgunluk vardı. Hepimiz böyleydik. Hatta Çağlar ve Buğra gelirken uyumuştu.

"Ayıl Çağlar Ayıl!" dedi Umut Çağlar'ın koluna vururken. Çağlar Umut'u ittirdi.

"Lan bir git!" Hala ikisi de uyumak ile uyumamak arasında ki köprü de gibilerdi. Dairenin önüne geldiğimizde durdum.

"Hadi görüşürüz beyler! İyi geceler." Emir bana döndü.

"İyi geceler." dedi gülümseyerek. Diğerleri de ağızlarından mırıldanmışlardı. Kapıyı açıp içeri girdim. Ayakkabılarımı çıkarıp ayakkabılığa bıraktım. Ebru'nun odasının önünden geçerken bana seslendi.