Çocukluğunda parçalanan o küçük kız güçlü bir asker olursa?
Ya da gittiği yerde hayatının aşkını bulursa?
Peki geçmişi onu bırakmazsa?
Çok, çok fazla soru..
Tek cevap; TEK NEFES
Bu onların hikayesi, 2 cesur askerin...
***
Kapak tasarımı @NnyksE ai...
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatırsanız hiç fena olmaz.
Satır arası yorumlarınızın hepsini okuduğumu unutmayın.
Keyifli okumalar...
5. Bölüm "Yeni Ev"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
2 gün önce tanıdığım insanlara ben güveniyor muydum da, onların bana güvenmesini bekliyordum? Biz askerdik, güven bizim için yemekten, sudan önce gelirdi. Bu kadar değerli bir duygu için geçen süre de tabiki 2 gün olmamalıydı.
Sağdaki kapıyı göstererek kızgın olmadığımı belli eden, neşeli bir sesle konuştum.
Sen ve neşeli konuşmak?
Elimden geldiğince, iç ses.
"Burası mı?" dedim. Değişen ani ruh halime, pekte şaşırmış gibi durmuyordu. Önümde durup gözlerimin içine baktı, sanki emin olmak istiyormuş gibi.
Kafasını salladığı anda kapıyı çalıp beklemeye başladık. Ve içeriden kim çıksa beğenirsiniz?
Ebru.
Bizi gördüğüne önce bir şaşırdı, sonra hemen toparladı ve gelip boynuma atladı.
"Yaa Deniz! Hoşgeldin, misafirliğe mi geldin, çay içmeye mi?" Emir'e döndü. "Komutanım, ee şey Buğralar nerede? Yani onlarda gelselerdi çok güzel yemek yaptım yerdi ne güzel!" dedi yakınan bir sesle. Kaşlarım havalanırken Emir Komutan'a baktım.
Buğra ne alakaydı? Buğra ile aralarında bir şey olabilir miydi? Gayet de olabilirdi.
"Ebru, bir içeri mi geçseydik?" diye araya girdi Emir. Gerçekten bu kız bu kadar konuşuyor muydu? Yani aslında akşamdan akşama gireceğim evdeki kızın ne kadar konuşması beni ilgilendirmiyordu ama bu kız benim, askeriyemde de vardı.
Emir Komutan bana bakıp geçip geçmemek arasında kalırken onun önünden geçerek içeri girdim. Girer girmez gözlerim evi taramaya başlamıştı. Ev gayet iyi düzenlenmiş, Ebru'nun titiz olduğunu belirtir bir şekilde temizlenmişti. Oturma odası sade ama hoş bir şekilde dizayn edilmiş, tabi bu odada ki hoş tabiri Ebru'ya göre hoştu çünkü tamamen pudra pembe ile tasarlanmıştı. Kesinlikle evim olduğu zaman içi tamamen siyah olacaktı.
"Sana telefonda anlatmıştım eve bakacağımızı, nasıl unuttun?" dedi Emir koltuğa yayılırken. Yanına geçip gayet nezih bir şekilde oturdum.
"Ya komutanım, ben sabahtan beri temizlik, yemek derken unutmuşum. Malum izinliyken ev temizlenir, Deniz!" diyerek bana seslendi. Gözlerim hala ayakta dikilen Ebru'ya kayınca, tekrar konuşmaya başladı. "Sen nasıl buldun evi, kalır mısın bu evde benle? Hem de tam karşımız Emir Komutanım'ın," Güldü. "Diğerleri de ondan otlaklanıyor tabiki de. Niye hiç konuşmuyorsun sen ya!" dedi sonda yakınarak. Ben hala ona sen ne diyorsun dercesine bakmaya devam ederken Emir Komutan konuştu.
