وردتى الجميله

الفصل السابع والعشرون

فى الصباح فى غرفه سمير و هو يقبل وجنتيه سجى ،

سمير : سجى حبيبتى قومى يلا اصحى

سجى و هى تدفن وجها فى صدر سمير العارى : سمسم سبينى انام شويه علشان خاطرى

سمير : قومى يلا يا حبيبتى ، انا طلبت لينا فطار ، يلا علشان نلحق الطياره

سجى وهى تنتبه له: طياره ، طياره ايه

سمير : هنسافر يا حبيبى شرم الشيخ ،

سجى : و هى تحضن سمير : ربنا يخليك ليا يا سمسم

سمير : انا بقول ، نكسل الطياره و نخلينا كده احسن ، ثم غمز لها

سجى : قليل الادب

سمير بضحكه : انا هروح استلم الفطار

_______________________________

اما فى غرفه ادم و ورد

فكانت ورد تنام على زراع ادم الذى كان يضمه له

ورد : ادم ، يا ادم اصحى

ادم بابتسامه : صباح الورد يا وردتى

ورد و هى تقبل خد ادم : صباح الفل يا حبيبى

ادم بخبث : انتى قد الحركه دى

ورد وقد فهمه مقصده : لا انا عيله

ادم: لا انا مراتى مش عيله ، انا مرات ست البنات ، وقام بزغزغه ورد

ورد بضحك: ورد ، ادم بالله عليكى ، بس بقى

ادم : يلا قومى خدى شاور و اجهزى علشان الطياره

ورد : ماشي

__________________________________

اما عند الثنائي المجنون

نيرمين و مازن

نيرمين بصراخ بجانب اذن مازن النائم : مااااااازن

مازن بخضه : ايه فى ايه مين مات

نيرمين و هى تكاد ان يغمى عليها من كثره الضحك

مازن بغيظ : فى حد بيصحى حد كده

نيرمين ببرود : امال بيصحوا ازاى

مازن بخبث : وهو يكتف نيرمين و فى اقل من ثوانى كانت اسفله ثم اقترب من وجها و قبل وجنتيها ، كده اسمه صباح الخير ، ثم قام

مازن: يلا اجهزى علشان هنروح شرم

نيرمين بعد انا افاقت من صدمتها : بجد هنروح شرم

مازن : اه يا حبيبتى

نيرمين وهى تضم مازن : بحبك يا مازن