36.Bölüm

15.2K 1K 187
                                    

Tekrar merhaba bebeklerim..

Yazardan Devam:

-Bakın çocuklar küçük hanım şuan iyi ve içeride uyuyor ama psikolojisinin çok sağlam olduğunu düşünmüyorum. Naif ve kırılgan bir kıza benziyor. Bu yaşadıkları onun için çok fazla korkarım ki . Pskolojik bir yardım almanızı tavsiye ediyorum bu süreçte. Sizin de küçük hanımın her daim yanında olmanızı istiyorum.

Diyip karşısındaki yıkılmış genç adamlara şöyle bir baktı ve yüzündeki tebessümle konuşmasına devam etti

-Sizin zaten küçük hanımla olan o özel bağınız gözlerinizden anlaşılıyor. Eminim ki ben demesem de her daim yanında olacağınız belli.
Elindeki yaraya da gelirsek ciddiyeti gözler önünde. Size vereceğim kremleri saniyesini bile geçirmeden düzenli kullanmaya dikkat edin. Ne yazık ki bu süreç onun için bol acılı ve ağrılı geçicek.
Krem sürerken yeterince hassas olan bünyesinin bu işleme dayanacağını düşünmüyorum. O yüzden size bir de dozunda uyku ilacı yazacağım. Krem sürmeden önce içeceğine vermiş olduğum dozda ilave ederseniz bu süreç onun için daha katlanılabilir bir hal alacaktır.
Egerki gün için de elinin ağrısı artarsa yanıma gelirseniz iyi olur. Ağrı kesici iğne onu bir nebze rahatlatır.

Doktor sözlerini söylediği an Anıl bir adım öne çıkıp sözü devraldı

-Merhaba hocam, ismim Anıl. Eğer uygun görürseniz iğnelerini evde ben yapmak isterim. Benim de mesleğim doktorluk.

Anılın bu sözleriyle hepsi doktora döndü. Eğer kabul ederse minik bebekleri için bu çok iyi olurdu. Zira hastane lafina bile katlanamayan küçük kardeşleri vardı.

Doktor yüzündeki gülümsemeyle Anıla dönüp

-Bu çok iyi olur Anıl. Pskolojik yönden de yıpranmamış olur.

Hepsi içlerine derin nefes çekip bıraktı. En azından bu sorundan kurtulmuşlardı.

Asil bir adım daha öne çıkıp zaten dağılmış olan saçlarını tek eliyle tekrar dağıttı.

Onun kızına ihtiyacı vardı.

Ciğerleri kızının çiçek kokusunu solumadan nefes almış hissetmiyordu.

- Her şey tamamsa kızımı görebilir miyim artık doktor.

Diyen genç adama gülümsedi doktor. Aralarındaki bağ gerçektende çok özel olmalıydı bu küçük hanımla. Yüzündeki gülümsemeyi arttırıp gözlerini gezdirdi karşısındaki çocuklarda.

Hepsi gözlerinin içine umutla bakıp bir an önce kavuşmak istiyordu minikleriyle.

-Elbette. Yalnız dediğim gibi uyuyor şuanda. Yakında uyanır tahminimce. Çok yormayın küçük hanımı. Uyandıktan sonra beni çağırırsanız son kontrollere göre hastayı taburcu ederim. Geçmiş olsun

Diyip giden doktorla tüm kardeşler miniklerinin bulunduğu odanın kapısına döndü.

Hepsi bir an önce o kapıdan içeri girmek istiyor ama görecekleri  görüntüden çekiniyorlardı.

Şimdiye kadar eline diken bile batmasın diye uğraştıkları minik kardeşlerini o hasta yatağında görmek kalpleri açısından pek iyi değildi.

Araf birinin kardeşlerine destek olmasını gerektiğini hissedince o işi üstlendi.

- Hadi küçüğümün yanına gidelim. Uykusunda bile varlığımızı hissetsin.

İşte bu sözler tüm kardeşleri harekete geçirmişti.

Kapının kulpuna elini atan kaya son kez derin bir nefes alıp küçüğüyle önünde duran tek engeli yavaşça ortadan kaldırdı.

LOYA "TAMAMLANDI"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin