သူ႔ထိုင္ခံုက လူမရွိပဲ လြတ္ေနတယ္။သို႔ေပမယ့္ အမိႈက္ေတြ ပံုးေတြနဲ႔ပဲရႈပ္ရွက္ခပ္ေနတယ္။ပညာေတြ ပါ၀ါေတြ မင္းတို႔ျပသမ်ွ ၿငိမ္ခံတတ္တဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းက အတိတ္မွာပဲ က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္။ ဘတ္ဟြၽန္းက သူ႔ေရွ႕ကပံုးကိုရိုက္ခ်ကာ ေဘးနားက ဖုန္သုတ္တဲ့တုတ္နဲ႔ အမိႈက္ေတြကိုေဘးဘက္ဆီရိုက္ခ်လိုက္တယ္။

ထိုအခါမွေတာ့ ေဘးနားက တစ္ေယာက္က စိတ္မရွည္စြာေျပာလာတယ္။

"နင္ဘာလုပ္တာလဲ!ဒီညစ္ပတ္ေနတဲ့အမွိုက္ေတြကို ငါ့ဘက္ကိုလာပို႔ရတာလဲ"

"ကင္ဂ်ီဆြန္း ရွီး ဒါဆို ငါ့ခံုေပၚလာထားတဲ့အမိႈက္ေတြက်ငါမ႐ြံရဘူးေပါ့ "

"နင့္ေပၚအမိႈက္ေတြငါထားတာပါလို႔ဘယ္သူေျပာလဲ"

"ဟင့္အင္းမေျပာပါဘူး မင္းလို႔လဲမေျပာဘူး ဘာလို႔ဆို ဒီ႒ာနက အကုန္လံုးကမို႔လို႔ေလ ဟက္"

ဘတ္ဟြၽန္းက သူ႔ဘက္ၾကည့္လာတဲ့ မ်က္လံုးေတြကိုစိတ္ပ်က္သလိုသာၾကည့္ၿပီးဖိုင္ကိုေကာက္ဖြင့္လိုက္တယ္။ဒီProjectက သူတစ္ေယာက္ထဲပဲ လုပ္မွာ။

သူ႔စားပြဲေထာင့္ေတြကို ဖိုင္ထည့္ထားတဲ့စင္ေတြနဲ႔ကာထားလိုက္တယ္။တစ္ေယာက္မွၾကည့္လို႔မရနိုင္ေအာင္ သူကေသခ်ာအကြက္ခ်စီစဥ္ထားတယ္။ၾကည့္ၾကတာေပါ့ ဘယ္လိုဆက္ယုတ္မာအုန္းမလဲဆိုတာ။

ဘတ္ဟြၽန္းလက္ခံရရွိခဲ့တဲ့ projectက အိတ္ပဲျဖစ္တယ္။ေႏြရာသီျဖစ္တာေၾကာင့္ ေႏြရာသီဒီဇိုင္းကို အဓိက အေျခခံထားဖို႔လုပ္ထားတယ္။အိတ္သားကို မထူးမပါး တဲ့ အသားနဲ႔ အျပင္ဘက္ဒီဇိုင္းကိုပါ သူက ေသခ်ာေလးအေသးစိတ္ဆြဲထားတယ္။သူ႔ရဲ႕အလုပ္ဆင္းျခင္းေန႔တစ္၀က္က ပံုၾကမ္းဆြဲတာနဲ႔တင္ ကုန္လြန္သြားတယ္။

ေန႔လယ္စာအတြက္က အခ်ိဳးမေျပတဲ့ ကားသမားကိုေပးလိုက္ရတာမို႔ သူအငတ္ခံရေတာ့မယ္။ေန႔လည္စာကို အခ်ိန္ေပးစားမယ့္အစား သူပံုၾကမ္းကိုပဲ ၿပီးေအာင္ဆြဲေနလိုက္တယ္။

"အရွက္မရွိ ကုမၸဏီလာရဲေသးတယ္"

"ေအးဟယ္ေခြးလိုကန္ထုတ္ခံရတာေတာင္မမွတ္ဘူး"

"ဟဲ့ေျပာမေနနဲ႔ေလ သူက CEOေယာက်ာ္းေလ"

"အမေလးဟယ္ CEOကိုအပိုင္ဖမ္းလိုက္တာေနမွာေပါ့ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ေပါလြန္းလို႔ ခ်ဴစားေနတာေလ "

𝐃𝐄𝐌𝐎𝐋𝐈𝐓𝐈𝐎𝐍[COMPLETED]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz