In Time (Twist of Fate Series #1)

Eight

"Uh, sorry if medyo magulo ang bahay," nahihiyang saad ni Matmat.

I stomped my feet on their dover white tiles. Ang linis!

Nahiya naman 'yung fake Havaianas slippers ko na nasa labas. Hindi pwedeng makapasok dito 'yon dahil ang dumi!

Tinuro ni Matmat ang light brown couch nila. Andaming cushion na naka-pile!

I shyly nodded and sat on the couch. Mayroong maliit na coffee table sa gitna. May mga medical books na nakapatong dito at picture frame.

Iniwan ako rito ni Matmat at pumunta muna sa kusina. "Eleazar, may bisita. Umayos ka nga," striktong saway niya sa pinsan.

I stared at the picture frame. There was a couple and a little boy, I think aged nine or ten, was carrying a baby while smiling a little. Matmat. Kahit noong bata, ang cute na. Beside the little boy which was Matmat, there was also another boy. Malaki ang ngiti nito, bungisngisin at mahahalatang si Eleazar.

I heard Eleazar laughed at him. "Gusto mo, sabihin ko na-" Hindi natuloy ang sasabihin niya dahil mukhang pinatahimik ito.

I put back the picture frame on where it was displayed.

I played my fingers. Ang cute nilang magpinsan.

Teka, may baby siyang karga, so does it mean, he has a baby sister? Or it was his cousin?

Nakarinig na lang ako ng tunog ng plato. Mukhang mapapakain ako ng free food nito!

Narinig kong mahina silang nag-uusap kaya 'di ko malaman lung tungkol saan ba. I scratched my ears while waiting for them.

As what I observed. Their house is neat and organized. Hindi man gaanong kalakihan ang loob ng bahay ay nagamit nang maayos ang available na space.

The color of their house is the same as what I've seen outside. It is painted with white and pale yellow combination.

Their television is mounted on the wall. The atmosphere inside is light and airy. Kahit ang mga bintana ay malinis kung titignan ito.

Lumapit ang dalawa sa akin at may bitbit na plato. "Medyo magulo sa kusina kaya rito na lang," sambit ni Matmat bago nilapag sa coffee table sa harapan ko ang plato na may sliced apple at naroon din ang aking binake na banana bread, naka-sliced din ito.

"Ito, señorita, juice," wika naman ni Eleazar at mahinang tumawa bagk nilapag ang baso ng juice sa table.

Pabiro na lang akong napairap. I tapped the space on my side so they could have a seat.

Nagulat na lang ako nang tinulak siya ng pinsan kaya napaupo siya ng pwersa sa tabi ko.

Agad kong sinaway si Eleazar. "Hoy, ang sama mo!" sigaw ko sa kanya at dinuro pa siya.

He pointed himself. "Tinutulungan lang kita, Ate. Atsaka..." Umayos ng upo si Matmat at mukhang nahiya tuloy. Bahagya siyang lumayo sa akin. Then, Eleazar pointed us. "Insan, Ate, enjoy kayo." He grinned and went out quickly.

My lips parted. What did just happened? Iniwan kami ni Eleazar! Kami lang dalawa!

Kinakabahan man ay 'di ko ito pinahalata. Kumuha na lang ako ng sliced apple para maibsan ang kaba.

Takte, nasa iisang bahay kami. Kami lang dalawa rito! Kasama ko ang crush ko!

"Aemour."

"Matmat."

We said in chorus. We both chuckled.

I noticed his ears were red at panay iwas siya ng tingin. Naiinitan ba siya? Ang presko nga sa bahay nila, eh!