Ilık bir esinti vurdu yüzüne, en sevdiği mevsim çalar gibiydi kapısını. Ruhu kanatlandı içinde. Hala bir umut olabilirdi belki de. Yalnız değildi o an hiç olmadığı kadar kalabalıktı düşünceleri. Pek sevimsiz bir sohbette yakalamıştı kendini. En sevdiği yerde en sevdiğiyle oturuyordu oysa. Onları bölecek, aralarına girecek , dur diyecek, ya da dikkatlerini dağıtacak hiç bir şey hiç kimse yoktu etrafta. Başka bir zaman olsaydı bu güzel anı bölsünler istemezdi tabii güzel an olsaydı o an...bu kez farklıydı her şey, bir tarafta çok gitmek isteyen diğer yanda cılız bir sesle git diyen. Bu kez öyle farklıydı, kadın gitmek isterken, adam kalması için bir gayrette bulunmuyordu. Her ne kadar gitmesini istemese de en azından erkeklik gururu kal dememeyi başarmıştı. Ancak çocuk olmak gerekirdi, sigarayı içerken ellerinin nasıl da titrediğini anlamamak için. Adam duvarlarını yıkamıyordu bağlamak istiyor kıyamıyordu, çılgınca fikirler geliyordu aklına. Hiç birini gerçekleştiremeyeceğini bilse de . Oysa bir kal demesi yeterli olacaktı belki. Bir gün rastlaşırız bir yerlerde diye, anlamsız bir cümle çıktı kadının ağzından. O da farkındaydı adamın çaresizliğini elbet. Gitmekten başka bahsedecek bir şeyi yoktu ki nasıl teselli versindi, kendiyle defalarca hesaplaşmış gitme nedenini sorgulamıştı. Son bir kez soracak oldu vicdanına, yoo yoo hayır bu işleri bu raddeye tek başına getirmedin dedi vicdanı bile. Şimdi bir kez daha rahatladı. Evet artık gidiyordu özgürleşiyordu aşksız kalarak . Aşk esaretti onun için aşk zorbalıktı, ikilemdi. Bittiği zaman ise tam bir kaostu. Şimdi ise o kaosun tam ortasında boğulmadan nefesini vermek üzereydi. Hoşçakal dedi, gözleri sulanır gibi oldu. Hayretler içinde kalan adam bu kadar çabuk mu diye kekeledi. Çabuk olan neydi yıllarını vermemiş miydi? Diyecek oldu kadın, yutkundu. Uçağım kalkacak diye zırvaladı yine. Oysa sadece kısa bir yürüyüşten sonra ileri ki restaurantta, arkadaşlarıyla bekarlığa merhaba partisi yapacaktı bu gece. Belki gelecekte hem de yakın bir gelecekte seyahat güzel olurdu elbet diye düşündü. Yeşil gözleri kurudu, özgürlüğün tadı yapıştığı an damağına. Elini uzattı adama. Hala iki cümleyi bir araya getiremeyen adam , dizlerinin bağı çözüldüğünden ayağa bile kalkamadı. Klasik kabalığı diye düşündü kadın, ama artık onu ilgilendirmiyordu nasılsa. Kadın nerdeyse kaçarcasına arkasına bile bakmadan döndü köşeden. Zaten bankta iyice küçülmüş adam, bir kere daha çöktü o köşeden dönünce. Biten sigarası elini yaktı ve o hiç hissetmedi.
