Dé Katja de Haen

De taxi

Ze zaten met zijn allen in een taxibusje. Er was eigenlijk maar plaats voor zes, afgezien van de chauffeur, en om een of andere vage reden had het hen de beste oplossing geleken dat Lev bij Maxiem op schoot zou zitten. Deze chauffeur was vriendelijk, en vond het niet erg dat zijn passagiers praatten en lachten, en klaagde zelfs niet toen Maxiem begon te beatboxen en Lev mee zong. Maar het leek Katja toch niet beleefd. Ze zei Maxiems naam en maakte een gebaar dat hij zachter moest doen. Maxiem stopte. 'Hij vindt het niet erg, toch?' zei hij.
'Is toch niet zo netjes,' zei Katja.
'We zijn gewoon aan het zingen.'
'Ja, in een taxi.'
'Nou en?' zei Bing. 'Dat is toch alleen maar leuk?'
'Nou, ik heb gezegd wat ik er van vind,' zei Katja.
'We stoppen al,' zei Lev vriendelijk. Katja glimlachte naar hem. Ze keek naar hem en Maxiem. Lev was een stuk langer dan Maxiem, wat het feit dat hij bij hem op schoot zag, er extra grappig uit deed zien. Katja begon te lachen. 'Wat?' grijnsde Lev.
Katja gebaarde naar hem en Maxiem. 'Is toch gezellig?' zei Lev grijnzend en hij sloeg een arm om Maxiem heen.
Katja giechelde. 'Maar het is wel goed dat jullie even stil zijn,' zei Bing, 'want Kat, vertel eens over je date.'
Katja grijnsde. 'Hij heet Paco,' zei ze. 'Hij is heel leuk en lief en ik had met hem gezoend. Hij komt morgen trouwens naar ons optreden kijken dus dan kunnen jullie hem zien.'
Lev lachte blij naar Katja. 'Wat leuk,' zei hij.
'Denk je dat het echt iets gaat worden?' vroeg Bing.
'Ik weet niet zo goed hoe dat werkt,' antwoordde Katja. 'Ik ben nog nooit eerder op date geweest en ik heb nog nooit een relatie gehad. En het is geen Amsterdammer. Dat is onhandig weet je. Ik wil ook graag kinderen en zo en ik weet niet of hij dat wel wil en ik wil ook nooit weg uit Amsterdam.'
'Doe es effe rustig,' zei Bing met zijn Amsterdamse tongval. 'Je bent aan het wauwelen over kinderen na één date. Relax.'
'Jullie vroegen of het iets kon worden. Ik wil geen relatie met al in m'n achterhoofd dat ik niet altijd bij hem wil blijven, snap je. En ik wil ook niet al te laat beginnen met kinderen. Ik wil er veel en ik kan eigenlijk niet wachten.'
'Ja, dat weten we,' grijnsde Mira.
'Maar je kan het toch gewoon even aankijken,' zei Bing. 'Morgen zie je hem weer, dan kun je misschien wel vragen wat hij van kinderen vindt.'
Iedereen behalve Bing en Katja maakte een afkeurend geluid. 'Wat?' vroeg Bing.
'Nooit zo vroeg over kinderen beginnen,' zei Dimitri. 'Weet je nog bij Luca? "Ik wil ook een kind".'
'Nou ik weet niet hoor, maar Bing windt altijd alle meisjes om zijn vinger en dat wil ik jullie allemaal, oké behalve Mira, nog wel eens zien doen.'
Mees grinnikte. 'Maar ja, ik zie wel,' zei Katja.
'Precies,' zei Bing. 'Komt goed. Laat het los.'
O daar was de "laat het los" weer. 'Hé, dat artikel was gemeen, hè,' zei Donnie.
'Echt, hè!' riep Katja. 'En het was ook echt allemaal bullshit. Behalve dan van Paco maar dat is toch gemeen om naar buiten te brengen? Hij zat ons gewoon af te luisteren.'
'En behalve van dat jij een oogje hebt op Maxiem,' grijnsde Mira.
'Ik bén niet verliefd op Maxiem!' riep Katja uit.
'Hé, je hoeft niet boos te worden,' lachte Maxiem.
'Ik word niet boos maar het is niet waar.'
'Ben je verliefd op die Paco?' vroeg Donnie.
'Om even van onderwerp te veranderen,' grijnsde Bing.
Katja lachte even naar hem en dacht toen na. 'Ik denk het wel,' zei ze tegen Donnie. 'Hij is in ieder geval wel verliefdheidsmateriaal.'
Lev lachte om die door Katja bedachte term. 'Ik heb hem tenslotte nog maar twee keer gezien, maar ik denk wel dat ik verliefd op hem ben. Híj́ vindt trouwens ook dat ik verliefd ben op Maxiem.'
Iedereen lachte. 'Ja?' vroeg Lev.
'Nou, hij vond het niet leuk dat ik hem had meegenomen.'
Lev verslikte zich in zijn eigen spuug en riep hoestend uit: 'Je had wát!?'
'Dat moest van Bart en Jelte!' riep Katja uit. 'Iemand moest mij brengen en halen. Ik mocht niet alleen gaan.'
'Romantisch,' grinnikte Dimitri.
'Hé, het was niet míj́n idee.'
'Nou, het is een volwassen man die we allemaal niet kennen en in een land dat we niet kennen. Is niet zo gek dat ze haar willen beschermen,' zei Maxiem.
'Dank je, Max,' zuchtte Katja.
Iedereen lachte. 'Maar wat zei hij dan over Maxiem?' vroeg Dimitri.
'Nou, hij was best onbeleefd tegen hem-'
'Dat is waar,' kwam Maxiem er tussendoor.
Iedereen lachte. 'En hij zei gewoon shit als "Ik wist niet dat híj́ je zou brengen" en zo,' vervolgde Katja.
'Aaaaiii,' grijnsde Dimitri.
'En hij weigerde zijn naam uit te spreken. Hij noemde hem de hele tijd "that handsome blond guy".'
Iedereen lachte. 'Maar hij weet toch ook helemaal niet hoe ik heet,' zei Maxiem.
Katja wou iets zeggen, maar Mira was haar voor. 'O, god,' zei ze. 'Ging jij als een of andere idioot-'
Ze zette een vervelend hoog stemmetje op. '"Hij heeft een naam. Hij heet Maxiem."'
Iedereen behalve Katja lachte. 'Nee,' zei ze.
'Ha, wel dus,' antwoordde Mira.
Katja kon Mira's irritante opmerkingen met haar bekakte accent even niet aan. Mees zag haar gezicht en glimlachte naar haar. Katja glimlachte terug. Toen zei ze fel tegen Mira: 'Mier, hij vindt mij leuk hoor. Hij komt morgen naar m'n optreden kijken en hij appte me dezelfde avond nog dat we snel weer iets moesten afspreken.'
'"Míj́n optreden"?' herhaalde Mira.
'Óns optreden,' antwoordde Katja.
'Je zei mijn,' zei Mira.
'Niet.'
'Jawel,' zei iedereen tegelijk.
'Maar dat maakt niet uit,' zei Mees snel.
Katja glimlachte dankbaar naar haar. 'Dan zei ik dat per ongeluk,' zei ze. 'Maar dat was ook helemaal niet het punt.'
'Wat was dan wél het punt?' vroeg Maxiem met opgetrokken wenkbrauwen.
'Jullie lachen me uit over mijn date terwijl ik over dat soort dingen al altijd heel onzeker ben.'
'We lachen je niet uit!' riepen Maxiem en Mira tegelijkertijd.
'Oké, dan zie ik dat verkeerd.'
'Katja...' zuchtte Maxiem.
'Ik meen het. Sorry, dan had ik dat verkeerd.'
'Geen sorry zeggen!' riep Mira. 'Alsjeblieft geen sorry zeggen!'
'Geldt die regel nog steeds?' vroeg Katja vermoeid.
Bing lachte. 'Ja!' riepen hij, Mira en Maxiem tegelijk.
De anderen lachten. De taxi kwam tot stilstand voor het hotel. Bing floot tussen zijn tanden