Ben Denizleri Sevmem Ki (TAMAMLANDI)

23. Bölüm : "Ablam beni bıraktı bari sen bırakma.."

Merhaba canlarım 🔮

Nasılsınız? İyi misiniz?
Umarım iyisinizdir..

Çok fazla oyalamadan sizleri bölüm ile baş başa bırakıyorum..

(Şuan kitabımı okuyan sen köşede ki minik yıldıza basarak oy verip bana destek olur musun lütfen?⭐) 💐

Bol bol yorum yaparak düşüncelerinizi belirtemyi unutmayın..

Yukarda ki müziği açalım ve kendimizi kitabın satırlarına bırakalım...

İyi okumalar..🌊

⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕

23. Bölüm : "Ablam beni bıraktı bari sen bırakma..."

⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕⭕

Hayat'ın yaşadığı o iğrenç anı okudukça gözlerimden yaşlar geliyordu..

Hıçkıra hıçkıra okumaya devam ediyordum..

Bulut'un ben ağladıkça 'Ne oldu Yağmur?' demsine rağmen okumaya devam ettim..

Günlüğü okuduğumda bir kenara bırakatım...

Bulutda alıp okumaya başladı...

1-2 dakika hayatı sorguladım...

Bir insan küçücük kıza taviz edecek kadar düşer mi?

Bir insan bu kadar alçalabilirdi...

O minicik bedene dokunmaya nasıl cürret eder?!

Hayat'a bunu yapan leş insan şuan dışarda geziyor!

Hak mı?

Adalet mi bu?

O minicik bedene dokunmaya nasıl cesaret eder?

Bir kez daha anladım hayatta o kadar çok leş insan olduğunu...

Ağlayarak CD bilgisayara yerleştirip görüntüyü açtım...

Bu Hayat'ün videosuydu, 14-15 yaşlarında çekilmiş bir görüntüydü..

"Evet şu kamerayı ayarlayalım, heh tamam şimdi oldu...

Ne diyeceğimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum...

Bunu kime çekiyorum onu da bilmiyorum..

Bu videoya içimi dökmek istedim.

Belki biriniz bulursunuz..

Belki Annem,

Belki babam,

Belki Yağmur,

Belki de Ateş, Uras, İrem ve Feride...

Ama ben bu videoyu Yağmu ile konuşur gibi çekeceğim..

Bunu dinleyen Yağmurmuş gibi..."

Kafa salladım. 'Ben dinliyorum Hayat.." der gibi...

"Düşündükçe midem bulanıyor...

O an iğrenç bir andı...

Unutamıyorum...

Aklımdan çıkmıyor..

O an kimseye bir şey demeyip sakladığım için pişmanım...

Ama kendimi de böyle yaptığım için suçlamıyorum...