Yalan Bir Sevda Masalı (Tamamlandı)

48. Bölüm

Meryem kucağında bebeğin gazını çıkarırken hala gözünden yaş akıyordu. Bu nasıl bir adamdı? Hiç mi tanıyamamıştı.

Sinirleri yıpranmıştı.Ölümü ne çok ister olmuştu bu sıralar. Bundan daha ötesi olmaz dediği acılar daha beterinin olduğunu bas bas bağırıyordu.

Bebeğin uyuduğunu farkedip hemen yatağa yatırdı. Banyoya girip eline yüzüne su çarptı. Ellerini öne doğru uzattığında zangır zangır titrediğini farketti.

Bebeğin daha fazla ağlamasına dayanamamıştı ama içindeki yaranın daha da kanamasına engel olamamıştı. Mesele Kenan değildi . Biliyordu Meryem. Kenan içinde biteli aylar olmuştu. Mesele kadınlık gururuydu. İnsanlık onuruydu.

Bir insan bir insanın değerlerini paspas yapıp kaç defa çiğnerdi böyle?

Ayakları taşıyamaz olunca yere çöktü. Hiç ağlamamış gibi  bağıra bağıra ağladı. Hiç yanmamış gibi yana yana ...

********

Nataşa Bedirin omuzlarını sıktı hünerli elleriyle. Bedir iyice mayıştı keyifle.

" Seher boşadın sen bugün ?" Merakla sordu .

Bedir keyifli bir mırıltı çıkardı " Boşadım meraklanma. Yarın nikah için başvururuz . O istediğin tarlayı da üstüne geçirdim. Sakın oğlanlar duymasın. "

Nataşa keyifle sırıttı. Bedirin yanağından öptü. " Sen çok iyi bir koca olmak. Ben seni hep memnun etmek "

*********

İnsanlar birşeyler anlatırken Özgürün suratı sirke satıyordu. Leyla genç adamın konuşulanları dinleyip dinlemediğinden emin değildi.

Usulca yanına gidip elini tuttu. " Sen birşey demedin. Ne yapabiliriz Meryem için ? Onu Ceylandan ayırmam Özgür "

Özgür Leylanın ellerine baktı. Ne çok adını söyler olmuştu bu sıra. Eskiden Mecnun der geçerdi. Hoş nasıl hitap ederse etsin bu kadının ona seslenmiş olması yeterliydi kalbinin hızlanması için.

Daha demin kızıyor muydu yoksa hayran hayran onu mu izliyordu ? Hangi duyguda olduğunu bile unutmuştu.

Umutla kendine bakan kadını daha fazla bekletmeden konuştu.
" Önce Meryemle irtibat kurmamız lazım. Bir telefon ulaştıralım ona. Sonra ne durumda olduğunu anlayalım. Dışarı çıkması için... şey ... işte çıkması için..hay Allah... bir plan kurar onu kimsenin bilmediği bir yere yerleştiririz "

Leyla Özgürün her cümlesinde daha fazla gülümsüyordu. Özgür Leylanın an an aydınlanan yüzünde cümle kurmakta zorlanıyordu.

Meryemin teyzesi kendine üzerine düşen vazifeyi anlayıp teşekkür edip çıktı odadan. Leylanın annesi çay demlemek için damadının yanından kalkarken Leyla da ayaklandı. Bir annesine baksa iyi olurdu çünkü bu adamın bakışları kara karaydı.

Odanın kapısına yaklaşmışken kolundan tutulup duvara yaslandı. İki yanını saran kaslı kollara yutkunarak baktı Leyla.

" Mecnun bak ben öyle çağırdım ama .. "

Dudaklarına yaklaşan dudaklarla kalbi dört nala koştu. Nefesi ciğerlerine yetmeyince başını yana çevirdi. Özgür derin bir nefes alıp dudağına değen yanağı öptü.

Leyla yüzünü dönüp Özgüre baktı. Açıklamaya çalıştı.. " Şey.. Ben yani.. Şey.. İlk kez olacak diye heyecanlandım yani... Ondan yanlış anlama.. İstemiyor değilim ama kalbim hızlanınca.. "

Özgür gelişigüzel kurulan kelimelerden ne anlaması gerektiğini kavrayamadı bir an. Leyla Yamanla yalnızca iki kez birlikte olmuş ve canı çok yanmıştı. Ne bir öpüş,ne bir tatlı söz ne de bir dokunuş... Hiçbir şey hissetmeden öylesine bir hareketle elinden alınmış duygular..

Leylanın gözleri doldu. Başını yere eğdi. Özgürün yanlış anlamasını istemiyordu.

Özgür susup gözleriyle konuşan kadına baktı öylece. Parmağını dolgun dudakların üstünde gezdirdi.

Leyla gözlerini kapattı. Özgür göz kapaklarından öptü Leylasının. Genç kadın nişanlısının sesini duyunca afallayarak açtı gözlerini. Diyordu ki Mecnunu..

"Bir kadının dudaklarında değildir aşk.
Bedeninde hiç değildir.
Aşk, kadının göz kapaklarındadır.
Kadın, göz kapaklarında saklar o adamı.
Ne kadar yanarsa yansın canı, ağlayamaz bazen.
Sımsıkı yumar gözlerini.
Adam hep orda kalır.
Kadın, asla bırakmaz adamı.
Kadın, asla vazgeçmez ondan…"

*****

🙆🙆🙆🙆 Bu Özgürü yazmayı seviyorum ben niyeyse. Bek datlı bekkkk🙊🙊