Yalan Bir Sevda Masalı (Tamamlandı)

1. Bölüm

Not: Bu hikaye can sıkıntısından cnntzgl70 aplam için çerezlik başlanmış bir hikayedir. Sevmeyi bilmeyen adamlar mevcuttur. Şero adamlar 2. Serisi sizlerle. Yalancı Bahardaki Mehmetten daha kötü , adını hatırlamadığım diğer hikayemdeki Poyrazdan daha can sıkan adamlar mevcuttur. Ona göre okunmasında fayda  vardır.

Eso Es buyur oku bari 😆

*****

Genç adam kapıya dayanmış; yüzünde gizleyemediği hayranlıkla karısını izliyordu. Bu kadını elde etmek için ne çok dil dökmüştü. Nazlıydı karısı. Gece gündüz peşinde koşmuş aşkını haykırmıştı.

Amcasının karısının yeğeniydi. Düğünde dernekte gördüğü genç kızın yosun yeşili gözlerine, gece karası upuzun saçlarına vurulmuştu. Sonra sonra genç kızında gönlü fazla dayanamamıştı bu aşk oyunlarına. O da kaptırmıştı kendini sevda yoluna.

Gözlerini kapadığı şalla  küçük çocukları arayan karısının yanağındaki gamzeye kaydı bakışları. Öyle güzeldi ki bu kadın. Yıllardır tekrar tekrar aşık oluyordu genç adam.

Konağın en yaramazı Bediri yakaladı sonunda Meryem ve kahkaha attı.
" Ebe sobe " . Bedir hırsla ayağını yere vurdu. " Hep beni yakalıyorsun Meryem yenge. Bu haksızlık!!"

Meryem küçük çocuğun saçlarını karıştırıp göz kırptı. " Bi dahaki sefere daha dikkatli olursan yakalanmazsın "

Bacağına tutunan küçük eli görünce iyice gülümsedi Meryem. " Senin o minik ellerini yerim " diyerek eltisinin küçük  kızını kucağına alıp etrafında döndü . Küçük yeğeninin kahkahalarına karışan karısının kahkahalarıyla adam mest oldu.

" Gelin hanım! Bu kadar gürültü yeter. Başımız şişti. Az biraz da mutfakla ilgilen. Çocuk gibi oyun oynamakta nedir ?"

Meryemin gülen yüzü düştü bir anda.
" Cemile abla ihtiyaç yok dedi ana "

" Mutfakta iş yoksa bir etrafı dolan. Koca konakta.. "

" Ana!! "  İki kadında kapıya döndü sıçrayarak. Seher hanım hemen ifadesini topladı. Çatık kaşları düzleşti. " Hoşgeldin oğlum"

" Konaktaki çalışanlar az geliyorsa söyle bir kaç kişi daha alalım "

Meryem hemen kocasının yanına adımlayıp koluna dokundu. " Hoşgeldin canım "

Adamın çatık kaşları düzleşti hemen. " Hoşbuldum Meryemim "

Seher hanım söylenerek yanlarından ayrılırken Kenan karısının gözlerinde kaybolmuştu bile.

" Gitti getirdi çoluk cocuğu gelin diye. Ah Kenan ah.. Daha bu kız çocuk. Sana nasıl çocuk versin ?"

Kenan Meryemi kolunun altına çekti.Saçlarına bir öpücük kondurdu.

"Çok özledim seni saatler geçmek bilmedi."

Meryem iyice sokuldu kocasına. Kolunu beline doladı. " Ben de seni özledim. Günün nasıl geçti?"

Birbirlerine sordukları hal hatır eşliğinde yukarı kattaki odalarına çıktılar.

Kenan karısının alnına bir buse bıraktı. " Eve geldiğimde kapıdan girince senin mutlu olduğunu görüyorum ya tüm yorgunluğum geçiyor inanki. Çocuklarla iyi anlaşıyorsun hepsi seni çok seviyor"

Meryem derin  bir iç çekti. "Masum minikleri kim sevmezki? Çocuklar benim için başka bir dünya . Onları güldürebilmek çok güzel bir duygu"

Kenan karısının baldan tatlı dudaklarına bir öpücük bırakıp ayrıldı ,üzerindeki takımı çıkarıp banyoya giderken Meryem sevdiği adamı izledi.Ondan bir bebek istiyordu artık. Dudağını dişleyip yatağın üzerindeki yastığı aldı.Karnına koyup badisini indirdi ve aynadan nasıl durduğuna baktı.

Kenan banyodan çıktı . Yüzünü sildiği havlu elinde kalakaldı. Karnındaki yastığı sıvazlayan karısının düşüncesini paylaştı. Sevdiği kadından bir evlat sahibi olmak.. Hayali bile güzeldi.

Meryem Kenana baktı gülümseyerek. " Artık vakti gelmedi mi sence de ?"

Genç adam elindeki havluyu kenara atıp karısına adımladı. Kendine çektiğı kadınının yüzünü avuçları arasına aldı.Dudaklarına yapışmadan fısıldadı.
" Vakti geldi de geçiyor bile .."

******
Meryem derin bir iç çekip uyandı tatlı uykusundan. Gözlerini zorlukla açtığında havanın karardığını farketti ve hızla yataktan doğruldu.

Akşam yemeği hazırlığına geç kalmıştı genç kadın. Kenan kıyamamıştı karısını uyandırmaya ve sessizce odadan çıkmıştı.

Meryem hızlıca hazırlanıp aşağı indi.
Masada yemek yiyen herkes sese dönünce Meryem utançla kızardı.
" Özür dilerim. Ben.. Uyuyakalmışım da "

Seher hanım ağzının içinde homurdandı. Bedir ağa hafifçe başını salladı.

" Geç otur gelin. Biz de yeni başladık "

Kenan Meryemin sandalyesini çekti. "Benim karım yeni mi uyanmış?" diye fısıldadı oturan karısının kulağına.

Meryem çatık kaşlarının altından baktı kocasına. " Aşkolsun Kenan. Senin yüzünden rezil oldum "

Yemek koyduğu tabağı uzattı karısına. " Hep aşkolsun Meryemim " dedi sırıtarak.

Seher hanım yalancı bir öksürükle uyardı oğlunu. Babasının yanında yaptığı edepsizlikti ona göre.

Duydukları kırılma sesine döndü hepsi. Evin en küçük oğlu Yaman yedi aylık karısına bağırdı.

" Sakar şey! Bir bardağı tutmayı bile beceremiyorsun !"

Leyla hızla ayağa kalktı. Gözleri dolmuştu. " Ben .. Özür dilerim " diyerek kırılan parçaları toplamak için  eğildi.

" Kendine gel Yaman " abisinin uyarısıyla sinirden güldü genç adam.
" Ben kendimdeyim ... Asıl siz kendinize gelin. Şu hale bak . Ikinizde sevdiğiniz kadınla mutlu bir hayat yaşarken ben bu belayla ömrümü çürütüyorum "

Leylanın ağzından bir hıçkırık kaçınca koşarak uzaklaştı oradan.

Evin büyük oğlu Orhan uyardı kardeşini. " Mecburduk anlamıyor musun ? Kardeşimiz için.. "

" Onun adını anma !!" diye bağırdı Yaman. " O benim kardeşim değil.. Keşke.."

Seher hanım telaşla ayaklandı. " Bedir Ağam.. İyi misin ?"

Eliyle kalbini tutan adam zor nefes alıyordu.

Panikle çalışanlara  seslendi yaşlı kadın. " Dil hapını getirin "

Kenan panikle koştu diğer kardeşleri gibi. " Babam... Babam derin nefes al. Tamam  birşey yok "

Getirilen ilaç dilinin altına yerleştirildi . Kenan ellerini başının üzerinde birleştirip volta atarken durup babasına baktı.

" Yok abi. Bu böyle olmaz.. Rengi çok soluk. Hastaneye götürelim "

Orhan Kenanı onayladı ve Bedir Ağa hastaneye kontrole götürüldü.

Meryem korkudan solmuş dudaklarını ıslattı. Kimsenin iştahı kalmamıştı.Mutfağa tabakları taşırken Yaman yukarı çıkmış evi inletiyordu.

" Hepsi senin suçun .."
Leylanın içli sesi geldi. " Ben birşey yapmadım "
" Kes sesini !!! Sana dedim. Ailemden bir kişi üzülürse canını yakarım " dedim.

" Bırak kolumu Yaman..canım yanıyor."

Meryemle Cemile göz göze geldi. Ne yapacaklarını bilemediler bir an.

" Abla çıkalım yukarı müdahale  edelim " dedi Meryem.
Cemile başını salladı. " Çıkalım canım. Ama sonra kıza daha çok eziyet ediyor "
Meryem bir kaç adım atmıştı ki. " Allah belanı versin.. " deyip kapıyı çarpıp çıktı  Yaman. Yengelerinin yüzüne bakmadan çıkıp gitti konaktan.

****