Yalan Bir Sevda Masalı (Tamamlandı)

28. Bölüm

Alma alma ahımı
Yalanım yok, yok günahım yok
Gayrı duy figanımı
Benim sensiz muradım yok
Alma...

Konak kapısının önünde durdu Meryemin adımları. Derin bir nefes almak istedi yarıda kaldı . Ciğerine gitmedi nefesi.

Ellerini yumruk yaptı güç almak için . Olmadı ayakları titremeye başladı. Arkasını dönüp koşarak kaçmak istedi kara bahtından. Iyi de nereye ? diye soran iç sesine de lal oldu Meryem.

Kenan ardında put gibi taş kesilmiş kadına baktı. Bir haftada çökmüştü bakmaya kıyamadığı güzel yüzü.

Adım atmayacağını anlayınca koluna uzandı. Meryem transtan çıkar gibi oldu. Temastan kurtardı kolunu.

Yanından geçip girdi konağa. Kimseyle göz teması kurmadan hızla merdivenlere yöneldi. Odasının olduğu kata geldi. Karşı odaya değdi bakışları.

O kadınla ... aynı katta mı...

" Bu kat sadece ikimize ait  Meryemim. Sakın aklına başka birşey getirme" duyduğu sesle yine dalıp gittiğini anladı.

Adımlarına komut verip odaya girdi.Beş yıldır kaldığı odaya boş boş baktı. Beyni bile donuktu .

Kenarda duran sandalyeye çöktü eğreti bir şekilde. Sanki heran kalkıp gidecek gibi bir haldeydi. Elleri titremesin diye sıkı sıkı birbirine kenetledi. Bakışlarını yere sabitledi.

Kenan karısının yabancı hallerine baktı içi yana yana. Ne hale gelmişti bir haftada. İzin veremezdi bu halinin devamına.

Usulca korkutmak istemez gibi adımlayıp önünde diz çöktü. Ellerine uzandı. Meryem kaçırmak istedi ellerini. Kenan izin vermedi.

Öptü ellerini " Meryemim ... Ne çok özledim seni. Dinle beni. Boşa harap ettin kendini de benide "

Meryem Kenandan başka her yere bakıyordu.

" O gün birden oldu herşey . Ne olursa olsun benim karım sensin. Başkası olmadı olmayacak. "

Yutkundu sustu. O da inanmıyordu söylediği sözlere. " Dokunmadım. Sen yokken girmedim bu eve. Sadece babamı eve getirdiğimde odasını taşıttım" dedi .

Meryem dokunmadığını tahmin ediyordu. Teyzesi söylerdi ya da duyardı bir şekilde. Ama dokunacağını da adı gibi biliyordu. Sustu yine .

" Sesini özledim . Kokunu özledim . Meryemim " diye yaklaşan adamla yerinden fırladı.

Kenan dokunmasına tahammül edemeyen karısına baktı öfkeyle.
" Benden gitmene izin vermem. Bana uzak kalmana müsade etmem Meryem "

Meryem gözlerine baktı son kez kocasının. " Boşa beni . Sen kabullenmesende yolunu seçtin. Bugun olmasa yarın gideceksin o kapıya. Boşa beni birazcık eski günlerin hatrı varsa."

Kenan öfkeden çakmak çakmak yanan gözleriyle baktı Meryeme. " ÖLSEM SENDEN VAZGEÇMEM. UNUT BUNU. KIMSEYE DOKUNMADIM. DOKUNMAM "

Bağırdığını farkedip sesini alçalttı. Yalvarır gibiydi bu sefer. " Az zaman ver Meryemim. O kız gidecek buradan. Yollayacağım. Az zaman ver. Bana destek ol. Yanımdan ayrılma ki şaşmasın pusulam . "

Meryem sesizce eğdi başını. Yine suskunluğuna sığındı.

😳😳😳😳

Bu efkarın bir tarifi yar
Kitaplara sığmaz...