ဤအခ်င္းအရာကိုၾကည့္၍ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနသူတစ္ဦးလဲရွိသည္။

   စေတာ္ဘယ္ရီပင္စိမ္းစိမ္းၾကားတြင္ ကုန္းကုန္းကြကြႏွင့္အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးၿပဳံး႐ြင္ေနသူ။သူ႕လက္ထဲတြင္ညွာတံစိမ္းစိမ္းႏွင့္နီရဲလွပေနေသာစေတာ္ဘယ္ရီသီးႀကီးရွိေလသည္။

   "ေအး ေျပာ..."

   "ဟင္ အခုလား ငါကေက်ာင္းပ်ိဳးၿခံမွာ ..."

   "ဟာ ဟုတ္လား အခုလာၿပီေနာ္ အခုထြက္လာၿပီ..."

   ဖုန္းေျပာရင္းၿပဳံး႐ႊင္လာတဲ့ေကာင္ေလး အသံေတြကပါတက္ႂကြေနသည္။ဝတ္ထားတဲ့ေအပ႐ြန္ကို ခြၽတ္ကာေက်ာင္းပ်ိဳးၿခံရဲ႕ပစၥည္းထားသည့္စတိုခန္းငယ္ထဲဝင္သြားသည္။ခဏအၾကာၿပဳံး႐ြင္စြာျဖင့္ အပင္ေတြကိုေကြ႕ပတ္ၿပီးပ်ိဳးၿခံထဲမွထြက္သြားေလသည္။

   မႉးေခါင္သည္ ထြက္သြားေသာေကာင္ေလးရဲ႕ေနာက္ေက်ာေလးေပ်ာက္သည္အထိရပ္ၾကည့္ေနၿပီး စေတာ္ဘယ္ရီပင္တန္းၾကားတြင္ အထီးက်န္စြာက်န္ရစ္ခဲ့ေသာနီနီရဲရဲစေတာ္ဘယ္ရီသီးမ်ားထည့္ထားေသာျခင္းငယ္ေလးကိုေကာက္ယူလိုက္ၿပီး နံေဘးတြင္က်ေနခဲ့ေသာစကၠဴအိတ္ေလးေထာင့္ကေလးကိုပါယူလိုက္သည္။

  

   "ကူးကူး ဘယ္မွာလဲဟ.."

   "ေက်ာင္းဂိတ္နားက ေရတမာပင္ေအာက္မွာ ကိုကိုကလဲခဏ‌ေနရင္ေရာက္မယ္တဲ့.."

   "လာၿပီ လာၿပီ..ဒါပဲ.."

   ကိုဆက္က အလုပ္ကိစၥႏွင့္‌ကမ္းရိုးတန္းဘက္ကိုလာရင္း အကၡရာတို႔ကိုဝင္ေတြ႕ျခင္းျဖစ္သည္။

   "ဂူး ငါဒီမွာ "

    လမ္းတစ္ဖက္ေရတမာပင္ေအာက္ကခုံတန္းေလးတြင္ထိုင္ေနေသာ ကူးကူးက လက္လွမ္းျပေနသည္။အကၡရာက ကူးကူးကိုလက္ျပန္ျပရင္း ကူးကူးရွိရာသို႔ ခပ္သြက္သြက္သြားလိုက္သည္။

   "ဂူး နင္လာမွ လူေတြကိုဝိုင္းၾကည့္လို႔ ဟီး ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးက အရမ္းကိုဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းတာပဲ.."

   "အ႐ူးမ..သူတို႔လဲ မ်က္လုံးအားေနလို႔ေနမွာေပ့ါ..."

   "ေအးေနာ္ ဓာတ္ပုံေတြပါရိုက္ေနၾကတာ ဟီးဟီး ငါေလးလဲလွလွပပေလးေနမွ..."

LOVE WARNING ⚠️[Complete]Where stories live. Discover now