EP 10

1.3K 99 30
                                    

ဟူး!

အိမ္မက္ထဲထိလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေဝေနတဲ့မ်က္ဝန္းနီနီတစ္စုံ။အိမ္မက္ထဲမွာတစ္ညလုံးနီးပါး မ်က္ဝန္းတစ္စုံနဲ႕နပန္းလုံးေနရတာမို႔ အိပ္ေရးမဝျခင္းမ်ားစြာနဲ႕မလန္းဆန္းစြာနိုးထခဲ့ရတဲ့မနက္ခင္း..

  ဒီမ်က္ဝန္းလွလွေလးထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြကိုျမင္ေနရတာတကယ္အဆင္မေျပဘူး။ဘာလို႔လဲ?။

  မေန႕က မႉးေခါင္ေအးေအးေဆးေဆးစာလုပ္ခ်င္တာမို႔ သူစာလုပ္ေနၾက စာၾကည့္တိုက္အေဟာင္းဘက္ကိုသြားခဲ့တယ္။အဲ့ဒီ့ဘက္က လူသြားလူလာမရွိတာမို႔ေအးေဆးၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး သူ႕အတြက္တကယ့္နိဗၺာန္ဘုံပဲ...

  စာၾကည့္တိုက္နားေရာက္ေတာ့ေမာပန္းစြာအသက္ရႈေနသံေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြမဟုတ္တာလာလုပ္ေနတယ္ထင္ၿပီး ျပန္လွည့္ထြက္မည္အျပဳတြင္

   "က်စ္ အနိုင္က်င့္ေနၾကတာလားမသိဘူး..အသက္ရႈသံေတြကမမွန္ဘူး "

  တစ္ခုခုဆိုရင္ကူညီရမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕ ျပန္လွည့္လာၿပီးcorridorအေကြ႕ကေန ေခါင္းေလးပဲထြက္ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။

  "ဟင္ "

ဒူးကိုလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ပိုက္ကာ ေခါင္းေမွာက္ထားသူတစ္ေယာက္။ဆံပင္နီနီနဲ႕ဆိုေတာ့ ဟိုေသာက္ကေလးေလးပဲ။သူ႕ကိုရဲစခန္းပို႔တဲ့ေကာင္ေလး။ရဲစခန္းထိေရာက္သြားလို႔ အေဖ့လက္သီးတစ္ခ်က္စားခဲ့ရသည္ကို သတိရၿပီး နည္းနည္းပါးပါးLessonေပးရန္ ေျခလွမ္းကိုခပ္ဖြဖြလွမ္းလာလိုက္သည္။

  'ဒီေကာင္ ဒီကိုလာၿပီးဘာလာလုပ္တာလဲ'

  ဒူးကိုပိုက္ထားတဲ့လက္ျဖဴျဖဴေလးတြင္ ေခြၽးစေလးမ်ားကပ္ညွိေနၿပီးအနည္းငယ္တုန္ရင္ေနသည္။ေခါင္းေမွာက္ေနတာေၾကာင့္ ဂုတ္သားျဖဴၾကည္ၾကည္ကလဲ ထင္းေနသည္။ေ႐ႊေရာင္ေမႊးညင္းေလးေတြႏွင့္ဂုတ္သားေလးကို အနီးကပ္ေ႐ြ႕ၾကည့္ရင္း နားနားကိုကပ္ၿပီး

"ငါ့ကိုရဲစခန္းထိပို႔ထားတဲ့ေကာင္ေလး လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီး ေပၚမလာဘူး ေတြ႕မယ့္ေတြ႕ေတာ့လဲ လူရွင္းတဲ့ေနရာမွာမွေတြ႕တယ္..lessonေပးရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ၿပီထင္တယ္.. "

LOVE WARNING ⚠️[Complete]Where stories live. Discover now