Delikatne skrzydła kolorowe-
dostojnie trzepoczą ku niebu.
I coraz wyżej się wznosi,
a ziemia pod nim odchodzi.
I zapomina jak to było,
gdy przy ziemii był uwięziony.
Gdy nie był tak przystojny,
i tych skrzydeł pięknych nie miał.
I patrzy na nas z góry,
lecz może nadal podobny jest do nas.
Albowiem my też z góry patrzymy,
a stamtąd jak przez mgłę widać.
30.07.21
