ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရတု။

"ေအး သားႀကီးေျပာ.."

"ငါကအားအားယားယားဝင္တိုက္စရာလား သူ႕ဘာသာဇာတ္လမ္းထြင္ေနတာေနမွာေပါ့.."

"ငါယုံတမ္း မယုံတမ္းေတြနားမလည္ဘူး ေပါက္ကရေတြ "

"မသိဘူးကြာ ငါကပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ႏွင္းဆီခိုင္မွန္းေတာ့သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘဲပါၾကည္မွန္းေတာ့ အခုမွသိတယ္"

"ေအး သူႀကိဳက္လို႔ဝင္တိုက္တာေနမွာေပါ့ "

"ဒါပဲ ဒါပဲ ငါအိပ္ခ်င္ၿပီ.."

ဖုန္းကိုခ်ၿပီးတစ္ခါတည္း power offလိုက္သည္။

"ဟူးးး အိပ္တာပဲေကာင္းတယ္။ေက်ာင္းပိတ္တုန္းအိပ္ရမယ္။"

.

.

.

.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

   တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသာၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးက အထီးက်န္ေနရွာတဲ့တိုက္အိမ္ႀကီး။လူမေနတာၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္တာေတာင္ လွပတင့္တာ္ေနတုန္း။တစ္ခ်ိန္ကရွိခဲ့တဲ့ အမွတ္တရေတြကိုထိန္းသိမ္းေပးထားတုန္း။ဒါေပမယ္ အိမ္ႀကီးရဲ႕ေပ်ာ္႐ြင္ျခင္းေတြကေတာ့ အိမ္ရွင္မနဲ႕အတူေသဆုံးသြားခဲ့ၿပီ။သူသာသက္ရွိဆို သူအထီးက်န္ေနပါၿပီဆိုၿပီး ေသခ်ာေပါက္ဖြင့္ဟေနနိုင္သည္။

  "ဒီေနရာေလးမွာ မာမားဆုံးသြားတာထင္တယ္။ကူးကူး နင္သိလား ငါ့အတြက္ မာမားနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့အမွတ္တရဆိုလို႔ သိုးေမြးထည္ေလးကလြဲရင္ ဘာမွကိုမရွိဘူး။ဒီၿခံႀကီးထဲမွာ ငါလဲေျပးလႊားေဆာ့ကစားခဲ့မွာပဲ။ဒါေပမယ့္ ငါ့မွတ္ဉာဏ္က ဒီအိမ္ႀကီးနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့အရာေတြတစ္ခုမွကို မမွတ္မိဘူး... ငါသိခဲ့ရတဲ့တစ္စုံတစ္ခုက ဒီၿခံေရွ႕မွာ မာမားဆုံးသြားတယ္ဆိုတာပဲ.. "

   ၿခံေရွ႕ကေန ၿခံထဲကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း အကၡရာေငးငိုင္စြာ ရင္ဖြင့္မိတယ္။ကူးကူးကလဲ ေခါင္းေလးတညိတ္ညိတ္နဲ႕ေပါ့။

  "သားငယ္ .... သားငယ္လား "

  ႏူးညံ့ျခင္းေတြနဲ႕ေႏြးေထြးျခင္းေတြ အခ်ိဳးက်ပါဝင္ေနတဲ့ အသံၾကည္ၾကည္ေလးေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သားမတိုင္ပင္ပါပဲလွည့္ၾကည့္မိၾကသည္။

LOVE WARNING ⚠️[Complete]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt