• p r e m i è r e • [ Complete ] - [ 6 ] - Page 2

YOU ARE READING

• p r e m i è r e • [ Complete ]

Short Story

MarkHyuck short story. This fiction is written by both unicode & zawgyi. [ p r e m i è r e ]

#fanfiction #haechan #mark #markhyuck #myanmarfanfic #nct #nctfanfiction

[ 6 ]

Start from the beginning

by yooeniar_

" သားေရ ဖုန္းလာကိုင္ဦး ~ "

" လာၿပီ ေမေမ "

ဖုန္းကိုင္ဖို႔အတြက္ Donghyuck က အိမ္ေပၚကေန ေျပးဆင္းလာလိုက္တယ္။
ဘယ္သူကမ်ား သူ႔လက္ကိုင္ဖုန္းကို မဆက္ပဲ အိမ္ဖုန္းကို ဆက္ရတာလဲ။

" ဟယ္လို Donghyuck ပါ "

" . . . "

" ဟယ္လို ? ဘာလဲဟ "

သူဖုန္းေျဖလိုက္ေပမယ့္ တစ္ဖက္ကျပန္ေျဖမလာတဲ့သူေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသြားတယ္။

" ဘယ္သူလဲဗ် ျပန္မေျဖရင္ ခ်လိုက္ေတာ့မွာေနာ္ ! "

" Donghyuck ~ "

တစ္ဖက္ကခပ္တိုးတိုးထြက္လာတဲ့အသံ ။

" ဟယ္လို ဘယ္သူလဲခင္ဗ် "

" ကိုယ္ပါ .. Mark ~ "

ဒီတစ္ခါေတာ့ တိတ္တိတ္သြားတာက Donghyuck ဘက္ကျဖစ္တယ္။

" ေျပာခ်င္တာက .. ဟို .. မနက္ျဖန္ ေတြ႕ၾကမလား "

" . . . "

" ေျပာခ်င္တာရွိလို႔ Donghyuck မနက္ျဖန္ ကိုယ္နဲ႔ေတြ႕မလားဟင္ "

တစ္ဖက္က ေျပာေနတဲ့ Mark ရဲ႕ ေလသံက ေလေျပေလညႇင္းေတြထက္ ညင္သာတယ္။

" . . . ဟုတ္ . . ရတယ္ ~ "

" အင္း ကိုယ္ Msg လွမ္းပို႔လိုက္မယ္ေနာ္ "

" ဟုတ္ . . "

" ဒါဆို . . ဒါပဲေနာ္ ~ "

" ဟုတ္ .. "

နွစ္ေယာက္လံုးဖုန္းေျပာတာေတာင္ ဒီလိုျဖစ္ေနတာ အျပင္မွာေတြ႕ရင္ စကားေတာင္ေျပာထြက္ျကပါ့မလားဆိုတာ စဥ္းစားရင္း ရင္ပူမိသည္။
အခုေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲ မနက္ျဖန္ေတြ႕ရင္ Mark hyung က
ဘာေတြေျပာမလဲဆိုတာကိုသာ ေတြးေနမိေတာ့သည္။

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔အတူ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္က အေအးတစ္ခြက္က
သစ္သားေရာက္စားပြဲေပၚ တည္ၿငိမ္စြာရွိေနသည္။
ထို႔အတူ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ေနတဲ့ လူနွစ္ေယာက္ကလည္း တိတ္ဆိတ္ေနေလသည္။

Donghyuck ကေတာ့ မ်က္စိေရွ႕က လူကိုမၾကည့္နိုင္ေသးပဲ စားပြဲေအာက္က လက္နွစ္ဖက္ကိုသာ အခ်င္းခ်င္း ပြတ္တိုက္ေနေတာ့သည္။