စာေမးပြဲ ေနာက္ဆံုးညကေတာ့ အေဆာင္မွာ တစ္ညလံုး ဂီတာတီးၾက ေသာက္ၾက စားၾကနဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔ ေနအေတာ္ျမင့္မွပဲ နိုးၾကေတာ့သည္။နဂိုထဲက သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြ စာေမးပြဲၿပီးရင္ ဘားအံသြားလည္ၾကဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲထားၾကၿပီးသား။
ရွင္ေစာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ျပန္ဝင္လာသည့္အထိ ဒီမိုဖန္းတို႔ မနိုးေသး။
"ေဟ်ာင့္ ဒီမို ဒီမို...."
"ဟင္ အင္း..."
ပခံုးကို ခတ္ဆတ္ဆတ္ ပုတ္နိႈးေတာ့ အင္းအင္းအဲအဲ ထူးသံ ျပဳကာ တဖတ္သို႔ ေက်ာခိုင္းလွည့္သြားေလသည္။ရွင္ေစာ ၿခံဳထားေသာ ေစာင္ကို ဆြဲခ်ကာ အတင္းလႈပ္နွိဳးေလေတာ့မွ ကိုယ္ေတာ္ခ်က ထေတာ္မူေလသည္။
ဒီမို ကိုယ္လက္သန္႔စင္ဖို႔ ထြက္သြားေတာ့မွပဲ တစ္ညအိပ္ခရီးအတြက္ လိုအပ္တာေတြ ျပင္ဆင္ထည့္သိုရေတာ့သည္။အားလံုး ျပင္ဆငါၾကၿပီး မနက္စာ စားေသာက္ၿပီးမွပဲ ေမာ္လၿမိဳင္က ထြက္ၾကေတာ့ ေန႔လည္၁၂နာရီအတိ။မိုးကုန္ခါစ ဆိုေပမဲ့ ရာမညတိုင္းကေတာ့ မိုးရိပ္မိုးသားတို႔ လံုးဝႀကီး ကင္းလြတ္ေနတာ မဟုတ္။မိုးတအံု႔အံု႔ျဖင့္ ရာသီဥတုက ခရီးသြားလာဖို႔ သင့္ေတာ္ေလသည္။
ေယာက္်ားေလးႀကီးပဲ စုစုေပါင္း ၇ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ေလးစီးျဖင့္ သြားၾကတာမလို႔ ေထြရီကာရီေတာ့ သိပ္မမ်ားလွေပ။ဘားအံနွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္က ေကာင္းေကာင္းေမာင္းရင္ တစ္နာရီခြဲေလာက္သာ ေဝးေသာ ခရီးျဖစ္ေလသည္။
အတၱရံတံတားကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးေတာ့ မိုးက ပိုပို၍ အံု႔ဆိုင္းလာေလသည္။
"ေညာင္းရင္ေျပာေနာ္ သားရီး ငါ တစ္လွည့္ေမာင္းမယ္"
ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ ေဆာင္းထားသည့္အျပင္ နားထဲ နားၾကပ္ထည့္ထားေသာ ဒီမိုၾကားေအာင္ ရွင္ေစာ အေနာက္ကေနၿပီး အသံကုန္ဟစ္ေျပာရေလသည္။ဒီမိုက ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပကာ မလိုဘူးဆိုေသာ သေဘာျဖင့္ လက္ကာျပေလသည္။ေယာက္်ားေလးေတြခ်ည္းပဲမလို႔
ခရီးက သိပ္မဖင့္ပဲ ဇာသျပင္တံတားကို ျဖတ္ေတာ့ ေန႔လည္ ၂နာရီထိုးဖို႔ မိနစ္၂၀...။ဇာသျပင္တံတားေပၚ အျဖတ္ ဖားစည္ေျမရဲ႕ မိုးက တေဝါေဝါျဖင့္ နႈတ္ခြန္းဆက္ ႀကိဳဆိုေလေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ခရီးမ်ားအဆံုးထိ...ေလ်ွာက္(Complete)
General Fictionကြၽန္ေတာ္က ေမတၱာငတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ တစ္ဖဲ့တစ္ဝက္ ဂရုဏာဆိုရင္ေတာင္မွ ခင္ဗ်ားစြန္႔ႀကဲတာမလို႔ တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္.... စဒီမိုဖန္း ရင္ခုန္တိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ဘူးတဲ့.... ဒါဆ္ုိ...ရင္မခုန္လည္း ခ်စ္ခ်င္ခ်စ္ေနမွာပဲလို႔ ဆိုလိ...
