ပြုံး၍သာပြောနေပေမဲ့ မျက်ဝန်းတို့ကခံစားချက္မဲ့နေသည် ...။
" သခင်လေး ~~ "
" အော် ဝူယောင်းနဲ့အိမ်တော်ထိန်းအွန်း ရောက်လာကြပြီလား "
" Nae "
ဝူယောင်းနဲ့အိမ်တော်ထိန်းအွန်းလဲ ထယ်ယောင်းဘေးနားထိုင်လိုက်သည် ...။
" သခင်လေး နားပါအုံးလား ကျနော်တို့စောင့်ပေးပါ့မယ် "
ဝူယောင်းကပြောလာသည် ...။
" ရပါတယ် အခုတော့ Toilet ခဏသွားလိုက်အုံးမယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး "
ဂျောင်ကုလဲ Toiletဘက်ကိုထွက်သွားလိုက်သည် ...။
မျက်ခွံတွေကဖွင့်ဖို့ လေးလံလွန်းလှတယ် တဆစ်ဆစ်ထိုးကိုက်နေတဲ့ခေါင်း၊ အခုသူ တစ်ကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေသည် ...။
မျက်လုံးတွေကို အားယူပြီးဖွင့်ကြည့်တော့ အရင်ဆုံးမြင်လိုက်ရတာက ဝူယောင်းရဲ့မျက်နှာ ...။
" သူဌေး ... သူဌေးလေး သတိရလာပြီ "
" သူဌေးလေး သတိရလာပြီပေါ့ "
အိမ်တော်ထိန်းအွန်းက ပြောလာသည် ...။
" ခဏ ဦးလေး ဒေါက်တာခေါ်လိုက်အုံးမယ် "
ပြောပြီးပြီးချင်း ဒေါက်တာခေါ်တဲ့ခလုပ်ကိုနှိပ်လိုက်သော အိမ်တော်ထိန်းအွန်း ...။
" ဝူယောင်း ဂျွန်ရော ~ "
သူအရင်ဆုံး တမ်းတမိတာက ဂျွန် ...။
သူအသံတွေကခပ်တိုးတိုးလေးသာ၊ အခုချိန်မှာ သူစကားပြောဖို့တောင်အင်အားမရှိ ...။
" သခင်လေးက ... "
ဂျောင်ကု ကိစ္စရှင်းပြီးတော့ ပြန်လာတော့ ကိုကို ... ကိုကို သတိရလာပြီ ...။
ဝူယောင်း စကားတောင်မဆုံးသေး ရောက်လာတဲ့ဂျောင်ကုကြောင့် ထိုနေရာကနေရှောင်ထွက်လာလိုက်သည် ...။
" ကိုကို ~ ဟင့် "
ပျော်လို့လား ဝမ်းနည်းလို့လား ဘာလို့မှန်းမသိ ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေ ...။
" မငိုနဲ့လေ ဂျွန် "
" ဟင့် ဟုတ် မငိုတော့ဘူးနော် အင့် "
YOU ARE READING
🚨 I Never Hate You 🚨
Fanfictionသင်က Innocent တစ်ယောက်ဆိုရင် ဤ Fic ကိုမဖတ်ပါနဲ့ Do Not Report❗ သင္က Innocent တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဤ Fic ကိုမဖတ္ပါနဲ႕ Do Not Report❗
♡ Part - 9 ♡
Start from the beginning
