41.Bölüm

908 108 92
                                    

Hatalarım varsa kusura bakmayın, iyi okumalar ♡

-----------------------

Five: Ceza aldığımıza inanamıyorum.

Rose: Burası çok iğrenç.

Five: Söylesene sen neden ceza aldın?

Rose: Babama yerini söylemediğim için. 

Five: Ah harika(!)

Başımı omzuna yasladım ve gözlerimi kapattım.

Rose: Çok uykum var.

Five: Uyu hadi.

Ceketini üstüme örttü ve yanağımdan öptü.

( 15 Dakika sonra )

Five: Hayır dedim!

Klaus: Fikrini sormadım.

Five: Ondan uzak dur!

Klaus: Onun bir suçu yok, bırak da odasına götüreyim. 

Five: Sana neden güveneyim!?

Five'ın bağırış seslerini duyduğumda yavaş yavaş gözlerimi açtım, Klaus tam karşımda duruyordu.

Klaus: Gerçekten aptalın tekisin Five, kız senin yüzünden hasta olacak.

Five: İnan bana onu senden daha çok düşünüyorum.

Rose: Five?

Five: Seni öldüreceğim.

Hafifçe doğrulduğumda Five'ın kucağında olduğumu fark ettim, beni kollarıyla ahtapot gibi sarmıştı. 

Rose: Ne oluyor?

Klaus: Seni odana götürmek için geldim ama Five izin vermiyor.

Five: Çünkü sana güvenmiyorum!

Klaus: Bırak da Rose karar versin.

İkisi de sorar gözlerle bana bakıyordu.

Rose: Ben...

Klaus: Burada kalmak istemediğini biliyorum.

Rose: Üzgünüm ama burada kalacağım. 

Klaus: Ne!? Ciddi olamazsın.

Five: Duydun işte, defol hadi.

Klaus: Bak Rose eğer Five yüzünden burada kalmak istiyorsan-

Rose: Hayır Klaus, cezalıyım ve cezamın ikiye katlanmasını istemiyorum.

Klaus: Pekâlâ sen bilirsin. 

Klaus Five'a sert bir bakış attı ve bodrumdan çıktı. Five ise alaycı bir şekilde sırıtıyordu.

Rose: Five.

Five: Evet?

Rose: Artık beni bırakır mısın? Kemiklerim kırılacak. 

Five: Üzgünüm unutmuşum.

Göz devirdim ve yanına oturdum.

Rose: Ceketini alabilirsin.

Five: Sende kalsın.

Umursamadan ceketi üstüne örttüm ve konuşmaya devam ettim.

Rose: Saat kaç biliyor musun?

Five: O aptal yanımıza geldiğine göre evde ki herkes uyumuş olmalı.

Rose: Burada yapabileceğimiz hiçbir şey yok.

Boyutlar arası yolculukWhere stories live. Discover now