Boyutlar arası yolculuk

12.Bölüm

Hatalarım varsa kusura bakmayın,iyi okumalar ♡

---------------------

Sabah alarmın sesiyle uyandım,kitap okurken uyuyakalmışım. Hemen hazırlandım ve aşağı indim,annem henüz uyanmamış. Kendime sandviç hazırladım ve çantamı alıp evden çıktım,tam bahçeden çıkmıştım ki Caleb'ın sesini duydum.

Caleb: Günaydın Rose.

Rose: Günaydın Caleb.

Caleb ile birlikte okula doğru yürümeye başladık,sürekli bana bakıp duruyor.

Caleb: Sen bana kızdın mı?

Rose: Hayır.

Caleb: Ama sinirli gibisin.

Rose: Evet biraz sinirliyim.

Caleb: Bu kadar hassas olduğunu bilmiyordum,özür dilerim. Birdaha ki sefere daha dikkatli olurum.

Rose: Şuan bunu düşünecek durumda değilim Caleb.

Caleb: Bir sorun mu var?

Rose: 3 aydır komadaydım ve şimdi hiçbir şey olmamış gibi okula gidiyorum,gerçekten çok gerginim.

Caleb: Kendini buna hazırlasan iyi olur.

Rose: Ne?

Caleb: Aynı durumu ben de yaşamıştım,şuan hiç arkadaşım yok. Hepsi beni unutmuş.

Rose: Aslında eskiden de arkadaşım yoktu.

Caleb: O zaman neden endişeleniyorsun?

Rose: Benimle uğraşacaklar.

Caleb: Merak etme yanında olacağım.

~20 dakika sonra~

Bahçede ki herkes bana bakıyor,bu çok rahatsız edici.

Rose: Tuvalete gitmem gerek,burada bekle olur mu?

Caleb: Tamam.

Caleb'ı orada bıraktım ve tuvalete gittim,neyse ki kimse yok. Derin bir iç çektim ve elimi yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda korkudan ölmek üzereydim. Sanırım halisülasyon görüyorum,bu gerçek olamaz.

Five: Siktir...

Rose: Aman Tanrım,Five!?

Five: Neden burada olduğumu sorma,hiç bir fikrim yok.

Sanırım delirdim,başka açıklaması olamaz.

Five: Neredeyiz biz?

Rose: Okuldayız.

Five tam konuşacaktı ki dışarıdan gelen gülüşme seslerini duydum,bir kız grubu buraya geliyor. Five'ın kolundan tuttum ve kabinlerden birine girip kapıyı kapattım.

Rose: Sessiz ol lütfen.

Five: Ne oluyor?

...: Rose'u gördünüz mü? Çok garipti.

..:*gülerek*Evet,zombi filmlerinden fırlamış gibi.

.....: Ben böyle bir olay yaşasaydım bir daha toplum içine çıkamazdım.

Gözlerimin dolduğunu hissediyorum. Five anlamış olmalı ki bana sarıldı,bu biraz olsun beni sakinleştirdi.

...: Yanında ki çocuğu tanıyan var mı?