9.Bölüm :Kurşun Yarası

Start from the beginning
                                    

   Arabayı tekrar sürdü. Bense elimde ki tişört parçalarını koluna tampon yapıyordum yarası çok kanıyordu.
8 dakika sonra eve gelmiştik.
  Arabadan inip Aydın'ın yanına geçtim.

  - hadi hızlı.
  - tamam.

İçeriye geçtik Aysel abla mutfakta yemek yapıyordu.

   - Aysel abla bana sıcak su ile temiz bez getirsene 2.kata.

  Aysel ablanın cevabını beklemeden Aydın'ın elinden tuttum. 2. Kata çıktığımızda geçen oturduğu koltuğa oturmuştu.
   Ben ne kadar telaşlı isem o, o kadar rahattı.

  Banyodan ilk yardım çantasını alıp yanına gittim.

  - izin verirmisin?

Ne dediğimi anlamamış gibi bana bakıyordu.

  - gömleğini çıkarmamız lazım.
Başını salladı.

Çantayı masaya bırakıp Aydına yaklaştım.

  Beyaz gömleğinin düğmelerini tek tek çözdüm. Vücuduna bakmamaya çalışıyordum.
   Gömleği tamamen çıkardığımda karşıma çıkık köprücük kemiği ile kaslı vücutu resmen serilmişti.
  
   Gömleği koltuğa attım. Çantayı elime alıp Aydın'ın yanına oturdum.

  Sıyırmıştı ama çok kanıyordu.

Elime aldığım pamuk ile önce kanı sildim. Daha sonra tentirdiyot döküp yarayı temizledim. Yaraya bakarken benim bile canım yanmış, yüzümü buruşturmuştum ama Aydın da tık yoktu. O ise tamamen yüzüme odaklanmıştı.

  İçeriye Aysel abla girdi.

Ben ise yarayı dikmeye hazırlanıyordum.

  - Ah be Aydın oğlum derin mi yaran.
Cemil'i arayım mı?
   Aysel ablaya bakmadan doktor mu dedim.
  - evet doktor kızım bizim işlerimize bakar genelde.

Yüzümü Aydın'a çevirdim. Yüzü kesinlikle bana çok yakındı bu kadar yakın olması ne bileyim tuhaf olmuştum.

    - 5 e kadar say sesli.

   Sözümü dinleyip saymaya başlamıştı.

Bunu kolunu dikerken dikkatini başka bir şeye çekmek için yapmıştım.

  Böylece canı daha az yanardı
  Kolunu sardıktan sonra
Aydına döndüm.

  - Cemil dediğin doktora git hemen ben anca bu kadar yapabildim baktır kesin yarana tamam mı?
  - tamam.
  - söz ver.
  - söz dedi gözlerime bakarken. Niye böyle bakıyordu.
 
   Aysel ablanın getirdiği sıcak su ile bezi alıp yarasından eline doğru akan kanları silmeye başladım.

   Uzun parmakları olan kanlı elini alıp kucağıma koydum.
   Yavaş yavaş silmeye başladım. Kolları gibi elleri de damarlıydı.

  İşim bitmişti. Ayağa kalkıp banyoya gittim. Ellerimi yıkayıp içeri girdim.

  - teşekkür ederim dedi Aydın.

  - rica ederim. Asıl benim teşekkür etmem gerek üstüme yatan sendin belki olmasan bana gelmişti kurşun dedim.

   - benim işim bu seni korumak..
Anladım dedim.

   - kolun ağrırsa ağrı kesici verebilirim. Yat dinlen istersen yemek birazdan hazır olur çok kan aktı güç toplarsın hem dedim.
 
     - bana bir gömlek ya da tişört getirirmisin dolabımdan?

Doğru ya bunu unutmuştum adam yarı çıplak karşımda oturuyordu.
   - hemen dedim.
3. Kata çıkarken.

  Odasına bu 2. girişimdi tabi ilki pek hoş olmamıştı.

AKREP'İN ZEHRİWhere stories live. Discover now