Loving the Arrogant

Chapter One

Hilong hilo ako sa kalasingan. And kasalanan yun nang magaling kong ex. Bakit ko ba minahal yung ogag na yun e manggagamit lang naman yun para umangat.

"Wag kang iiyak jan , walang kwenta yung Rendel na yun" sabi ng kaibigan ko na si Roxanne. Inilalayan niya ako ng tatayo ako. "Kalimutan mo na siya" pagsabi nito sa akin.
Sumigaw ako dahil feeling ko ang bigat pa rin sa dibdib ko yung ginawa niya.

"Uwee na ako Roh"ani ko at walang sabi sabing iniwan siya doon at umuwi na. Nag abang ako ng taxi pagkalabas ko sa bar.

"Hey hatid na kita miss"anang ng lalaki sa likod ko. Pero di ko nalang pinansin dahil gusto ko nang matulog. Masakit na ang buong katawan ko.

Sakto naman na may taxi kaya pumasok ako agad. Sinabi ko kung saan banda  ako baba. After ng ilang minuto ay huminto na ito sa tingin ko ay nasa tamang destinasyon na ako. Nagbayad ako at dahil antok na ako ay di ko na kinuha ang sukli ko. Nagpasalamat naman ang taxi sdriver. Swerte mo kuya antok na antok na ako.

Bumaba ako sa isang hotel.

Nasa may lobby ako nang may makitang umiiyak na bata. Nasa dalawang taong gulang ito. May nakahawak sa kanyang 2 staff na babae yung bata. At dahil matapang mahilig ako sa bata ay pinuntahan ko ito.

"Ano pong nangyari ate" tanong ko sa isang staff na nakahawak sa bata dahil nagwawala ito.

"Binabato po niya kasi yung poster sa may harap po yung sikat na gwapong billionaire ma'am" sagot nito. Tumango tango ako at napatingin sa bata.

Nagsquats ako para magpantay kami ng tingin ng bata. Medyo may pagkalong hair na siya baka hindi pa siya nagugupitan simula pagkapanganak. Medyo kulot ito na nagpapagwapo sa kanya. Mahaba rin ang pilik mata nito at meron roin siyang manipis na bibig at matangos na ilong. Napa cute.

Ngumiti ako sa bata.

"Anong pangalan mo baby boy?" Tanong ko sa kanya. Medyo tumahan siya nang makita ako. Umiiyak ito kaya inilabas ko ang panyo ko at pinunasan ito.

Itinuro niya ang bag nito na hindi ko napansin na may maliit na bagpack pala siyang dala. Pinatalikod ko siya at binuksan ang bag niya.

May nakita akong calling card. Sa ibabaw ng mga damit na pamalit nito at mga dede niya. Inilabas ko ito at tinignan.

-
Vince Khael Managua

Ang nakalagay na pangalan nito at may number nito. Idinial ko ito at kinalong ko muna siya. Di naman sumasagot. Napatingin ako sa staff at sinabing ako na ang bahala.

"Salamat po ma'am" pasasalamat sa akin ng staff dahil nkakaistorbo na rin kasi ng mga guest ang iyak nito.

"Hintayin ko na lang na may kukuha sa kanya ,nasa may waiting area lang kami sa may sofa " ani ko at pumunta na doon. Habang nakaupo at patuloy na tinatawagan ang numero ng nagngangalang Vince Khael Managua ay pumunta sa harap ko ang bata.

"Cayii mii , aymm ishleefii" ani niya. Sabay lahad ng kamay nito . Kinalong ko siya sa harap ko. Pinaupo ko siya paharap sa akin dahil yinakap niya ako.

"Bakit kasi di sumasagot" ani ko habang hinehele ang bata. Tinignan ko ang bag nito may nakalagay na Ace sa may name tag ng bag nito. Wala naman nakalagay na lugar kung saan ito nakatira .

"Miss" aniya ng taong gumigising sa akin. Nakatulog pala ako sa may waiting area. Nako nakakahiya maman. Nagulat ako ng may yumakap sa akin ng mahigpit.

"Mommi" aniya kaya tinapik tapik ko ito sapwetan at pinatulok ulit.

Napadako naman ang tingin ko sa lalaking may pinakagwapo sa balat ng lupa. At tingin ko ay nalaglag yung panti ko sa gwapo nito. HAHAHAHA. Harot ko na naman akala mo di naloko

"Miss andito na yung kukuha ng bata" ani ng staff. Siya ba?. Ano bayan sayang. May anak na ang gwapo pa naman neto.

"Ace tara na, hinihintay ka na ng Papa mo"ani niya at kukunin na niya pero yinakap niya lang ako ng mahigpit.

"Kailangan mo na pumunta sa papa mo baby "ani ko pero palang ayaw naman niya kaya nagisip ako ng paraan. "Ganito nalang"ani ko at binuksan ang bag ko para kunin yung favorite kong keychain "favorite ko itong Pikachu alagaan mo to ha " sabi ko  para pumunta na siya sa Papa niya. 

Tumango naman ito kaya kinuha na saan. Nang binuhat siya ng lalaki ay nakaharap sa akin ang ulo ng bata kaya kitang kita ko na natutulog na ito sa kanyang balikat. Napakacute na bata.

"Thank you po maam " pasasalamat ng staff. "Okay lang po yun" ani ko naman. Ngumiti ako sa kanya at sabay pa kaming naglakad pero pumunta na siya sa quarters niya at ako naaman ay diretso elevator na.

Pagbaba ko sa tamang floor ay bumaba na ako. At hinanap ang room ko. Pero di ko makita ng maayos ang mga numero nila. May nakita akong staff ng di ko mahanap yung number ng room ko.

Naglakad ako papunta sa kanya.

"Hey, hanapin mo nga tong room ko di ko kasi makita e" ani ko at inabot ang susi sa kanya i mean the card.

"I'm not a staff here Miss" anang nito. Kaya napairap ako.

"Alam mo,Napaka reklamador mo alam mo ba yun" irap na sabi ko. "Sasabihin ko to sa feedback ko sa hotel na ito." Ani ko na pagalit.

Bumuntog hininga naman ito at hinanap na. Nakabusangot ito habang naghahanap. Gwapo pa sana ang isang ito kung di laging galit ang tingin.

Umupo na ako sa hallway dahil antagal niya hanapin. Naglakad ito pabalik sa akin at tinulungan ako patayo.

"Nahanap ko n yung room mo" ani niya na nakakunot noo pa rin.

"Thank you Mr angry bird" ani ko na nakangiti sa kanya.

Tinulungan ako ni Mr angry bird na tumayo at inalalayan pa akong maglakad papuntang room ko. Nagthank you ulit ako nang makapasok ako sa room ko. Diretso higa na ako sa may kama.

Sa kabilang banda si Mr. Angry Bird ay siya pala si Vince Khael Managua. Na patuloy na naghahanap sa anak niyang two years old na si Jonas Ace Managua. Nag aalala na ito dahil hindi sanay ang anak nito sa mga taong di niya kilala.

Vince do everything for his baby.

---

What do you think about the story?
Vote☺️
Comment ☺️
Share☺️

GodBless Everyone