"The thing is, even if I go back... I wouldn't belong there anymore" - Clarie
SIREN CITY, isang mayabong na syudad na punong-puno ng mga hi-tech at makabagong teknolohiya.
Lahat ng nakatira dito ay may mga mararangyang buhay. Kabaligtaran na kabali...
Hapon na ngayon, at ka katapos lang ng trabaho ko. Ilang araw na rin ang lumipas at hindi paren ako maka paniwala sa aking mga na laman.
May usapan kaming mag kikita ngayun ni Ian. Pag dating ko sa meeting place namin ay nadun na ito at naka upo sa isa sa isang mlaking bato roon.
Na pangite ito ng makita na akong papalapit sa kanya.
"Sabi ko na nga bat hindi mo matitiis na hindi nakikita ang ka gwapuhan ko e" nakangise panitong sabi.
Napairap na lang ako, inabutan ako nito ng isang boteng kulay itim at ito ang naka pag pangite sakin, dahil paborito ko ito dahil tunay na masarap at bagay na bagay inumin lalo na sa mainit na panahon.
Kaso pati ito ay pinag kait sa aming mga tiga Valin. Hindi ka makaka bili nito dito kundi sa kabilang syudad lang.
(Coke po iyon HEHE)
"Sabi ko na nga ba iyan lang kahinaan mo e" nakangise nanamang sabi nito.
Hindi ko na lang sya pinansin ar umupo nadin sa kabilng bato at uminom.
"So what do you wanna talk about?" kuway tanong nito.
"Do you know someone named Killian?" I asked.
At natigilan nga ito. I knew it alam nya din ang tungkol dun at naiinis ako dahil ni hindi nya man lang sinabi sakin.
Alam ko naman walang mag babago kahit sabihin nya pero ang tagal kong nag tatanong at nagagalit kong bakit kami tinatrato ng ganito sa hindi naming malamang na dahilan.
"It's me" maikli naman sagot nito na nakapag pakunot ng nuo ko.
Ano?! Anong sya yon?
Nag iwas muna ito ng tingin at napahinga ng malalim.
" I really don't like this topic pero dahil alam kong makulit ka at hindi katitigil hanggat hindi mo na lalaman ang lahat. Fine" parang baliwa lang nitong sabi.
"My real name is Killian Reese Siren. I am the completely replica of my Grand- grand father Killian Reese Siren the first, and I'm not proud of it." Tuloy lang nito.
At tumingin sakin wala na ang dati nitong ma pag larong ngise, kundi ay pumalit ang na pakaseryosong muka.
"At dahil sa kamukha ko sya bata palang ako tinuturing na nila akong parang ito. Lahat ng meron sya noon mula sa hilig, itsura, kilos at pananamit. Alam mo ba kong gano kahirap yon, parang wala akong sariling identity, ako yong nandito pero ibang tao ang nakikita ng pamilya ko" galit nitong kwento pero makikita mo paren ang lungkot sa mga mata.
"Kaya nong twelve ako hindi ko na kinaya sobra na kong na sa sakal, tumakas ako at lumabas ng syudad yun yong araw na nakilala kita. Remember? Umuulan non at naka puti ako pero dahil tumatakbo ako na dulas ako at nag swimming sa putikan. At dahil na pag kamalan mo akong halimaw o ano man, hinagis mo sakin yong timbang may lamang tubig na ginagamit mong pang linis. Grabe ka talaga bata palang tayo mapanakit kana, okay lang sana yong tubig kahit madumi kaso pati yong timba tumama sa muka ko" kwento nito at hinaplos pa ang muka na tinamaan ko dati.
Kong kanina maiyak iyak nako kaso umurong lahat ng luha ko sa huling kinuwento nya.
Oo naaalala ko payon kakatapos ko lang mag map ng bahay madumi talaga yong tubig tapos itatapon kona sana sa labas kaso nagulat ako nong nakita ko sya kaya sa kanya ko na ibuhos lahat.
At tama puti nga ang suot nya noon time nayon naging brown lang siguro dahil sa putik. Kaya pala ayaw na ayaw ni Ian sa puti.
"And when I met you and get to know you more and your family mas nagalit pako sa kanya. Because of him you and your family suffer." Dugtong panito.
"Ian.." wala namang dapat sisishin samin. It's not Killian's fault, kong tutuusin ay biktima ren ito. Si Ian, Ako ang pamilya ko at ang buong tiga Valin City.
Lahat kami. That's why I have to go. Back and undo this whole hardship and bullshit.
Napansin siguro nitong natahimik ako at malalim ang iniisip.
"Stop" sabi nito sa mas pina seryoso pa nyang boses.
Naka kunot noo naman akong na patingin sa kanya. Stop what?
"Stop, I know what you planning to do. Alam ko na kong ano ang bago mong iniimbento and I don't approve it." Dag dag nito.
"It's to risky, hindi mo alam kong mag wo-work o hindi, pano kong hindi gumana o kong gumana man pano kong hindi kana makababalik. Walang kasiguraduhan so Clarity so STOP, okay?!" Frustrated nitong sabi.
Stop? Totoong walang kasiguraduhan pero anong magagawa ko its the only way! Meron pabang iba? Ano? Wala diba.
So all I have to do is take this very small and slight chance.
Umiling ako bilang sagot dito.
" I'm sorry but I can't do that. At hindi lang naman ito para sakin at sa pamilya ko, para to sa buong tiga Valin na nag hirap at na damay sa gulong wala naman silang kinalaman" malungkot akong ngumite dito at lumapit dito para tapikin ang kanyang balikat.
"Sorry buds, but I have to go even if I have to go against to all odds."sabi ko at umalis na.
Let's just imagine na si Ian and Clarie yong nasa baba. Hmm.. aren't they too close? Hehehehe
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
