Ey ömrümün son dem'i,
Ve ey sol yanımın gizli yemini.
Sûretini bilmez iken henüz,
Sevdanın nârıyla yandı yüreğim.
Sözlerim yetmedi seni anlatmaya.
Sayfalara sığmadı hasretin.
Sûretini bilmez iken henüz.
Tâ Kâlû Belâ' da yazıldı,
Yüreğin yüreğimin saifesine.
Adını bilmeden duâlarımın amini ettim seni.
Oysa bilmiyorken gözlerindeki mânâyı.
Bilmiyorken gülüşündeki nevbaharı.
Rahman ömrümün son dem'i eyledi seni.
Biliyorum birgün ansızın geleceksin.
Ve kalbimin nevbaharı çiçeklenecek.
Papatya kokuları saracak kalbimi.#SümeyyeKöse
YOU ARE READING
Aşk-ı Mâvera 2
RandomVerâ! Sen gelmedin. Ben yazdım. Gelmeyişin şiir olup döküldü kalbimden kağıtlara. Sümeyye Köse