Aşk-ı Mâvera 2

Kalbim

Kalbim
Meğer ne çok sabrın varmış
Gelen ve giden
Herkes bir iz bıraktı sende
Kanrevan içinde kaldın
Ama yinede durdun ayakta yıkılmadın
Kalbim
Meğer ne çok çocukça düş kurmuşsun
Kurduğun düşlerden düşürselerde seni
Bilirim ne çok yandı canın
Ama bir âh dâhi etmedin
Kalbim
Meğer ne çok umudun varmış
Kuş kanadına takılıp gitsede dağların ardına
Vazgeçmedin yinede umut ekmekten
Kalbim
Meğer ne sağlam bağlarla bağlanmışsın hayata
Nefesin ciğerine gelsede ağır
Yinede pes etmedin hayattan

#SümeyyeKöse