စကြာဝဠာ အနားသတ်များအား ဖြတ်ကျော်၍..... (Completed)

Part 3 (Zawgyi)

၂၁.

ယြီယင္းဝမ္ကို ေတြ႕ၿပီးေနာက္မွာ ႐ုန္ခ်န္းရွန္ရဲ႕ မွတ္ဉာဏ္ေတြက အေရွ႕ကို ခပ္ျမန္ျမန္သြားသည္။ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ သူလြန္ခဲ့တဲ့ တစ္စကၠန႔္ကမွရွိေသးသည္ဆိုတာကို သူမွတ္မိေသးေပမယ့္ အခုခ်က္ခ်င္းဒီနား‌ေရာက္လာၿပီ။ ႀကီးမားလွတဲ့ မွတ္ဉာဏ္လႈိင္းလုံးေတြက သူ႔ဦးေႏွာက္ကို ႐ိုက္ခက္လာသည္။ ဒီသတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို သူ႔မွာ မနည္းလိုက္မွတ္ေနရသည္။ မေန႔ကမွ သူ႔ စာတမ္းၿပီးဆုံးၿပီး ဘြဲ႕ရလာတာ။ အခုသူက အထက္တန္းႏွစ္ေတြက စိတ္မပါဘဲ စဒိတ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေစ်းဝယ္ထြက္မလို႔တဲ့။ သူအတိတ္ကို ျပန္ေတြးၾကည့္ရတာက စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖြင့္ဖက္ရေနသလိုပဲ။ သူက ေသခ်ာေပါက္ကို မလုပ္ဖူးေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွားကို ပုံႏွိပ္ထားသည္။

သူ႔ကို ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ေငြႏွစ္ျပားကူညီဖူးတဲ့ေကာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက ယြီယင္းဝမ္ကို ေကာင္ေလးလို႔ ေခၚမိတာမထူးဆန္းေတာ့ပါဘူး။ သူက အရပ္ရွည္ၿပီး၊ အသားပိုျဖဴကာ ဗာဒံေစ့ေရာင္ မ်က္ဝန္းညိဳေတြနဲ႔ ျဖဴစင္ပုံေပၚသည္။

သူက အကုန္လုံးကို တိုက္ဆိုင္တာလို႔သတ္မွတ္မိေပမယ့္ ႏွလုံးသားထဲမွာေတာ့ သံသယရွိေနသည္။ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။ သူက ေငြႏွစ္ျပားအေႂကြးတင္သည္။ ၿပီးရင္ ေကာင္ေလးကို ထမင္းတစ္နပ္ဝယ္ေကြၽးမယ္ေျပာခဲ့သည္။ ဒီစကားေျပာတာေတြၿပီးေတာ့ ႐ုန္ခ်န္းရွန္ရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲက သံသယေတြက နည္းလာရမယ့္အစား ေမးခြန္းေတြသာ ပိုမ်ားလာသည္။

မတူညီတဲ့ ကမာၻႏွစ္ခုက လူႏွစ္ေယာက္က ခ်စ္မိသြားႏိုင္လား?

သူက ဒီကမာၻကမဟုတ္ဘူးလား?

တူညီတဲ့ ႀကိမ္ႏႈန္းေတြက ေဖာက္လမ္းတစ္ခုကို ဆက္သြယ္ေပးသည္တဲ့လား?

သဲနာရီေလးကေရာ ဘာလဲ?

႐ုန္ခ်န္းရွန္က ယြီယင္းဝမ္ထြက္သြားတဲ့ပုံရိပ္ကို ၾကည့္ရင္း ေနာက္ကေန လိုက္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္။ "ေစာင့္ဦး"

ေထာင့္တစ္ခုကို ခ်ိဳးခ်သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ယြီယင္းဝမ္က ေပ်ာက္သြားၿပီ။