Peculiarity In Her Eyes

[ 41 ] Easily Caught

"No, nagm-meeting pa sila ngayon kung saang location pagbabakasyunan namin pero patapos na rin naman. I need this girl today dahil birthday ngayon ng isa pa naming kaibigan. She invited her nalang kasi naalala ni Riley na wala siyang kasama do'n sa apartment nila so ayun."

"Awww, ano ba 'yan."

"Sayang naman bebs," they all pouted except Kylie.

"Wait, hindi ba't tinext mo kanina si ate Riley na may pupuntahan ka Rosel? Tumawag siya while we're on the way to the party, you mentioned it right?" Kylie asked. Hindi agad makasalita ang babaeng katabi ko. Naestatwa yata dahil sa sinabi ni Kylie. Ito ang gusto kong sabihin sa kanya kanina pero hindi niya kasi sinabi ang plano niya, nag-assume nalang siya agad.

Hahanap ng hahanap ng paraan si Kylie para lang makasama ako, that's her.

"No time for dilly-dally! Arat agad okay?!" She said that a while ago keeping her plan from me kaya naman hindi ako makakuha ng timing na sabihin ito sa kanya dahil akala niya ay nag-aalala ako tungkol sa plano niya.

That's one thing but also, may sasabihin rin ako nung oras na yun but she always interrupt me, saying that I don't need to worry. Pero ngayon, kita mo lang hindi na siya makasalita.

I'm also at fault in a slightest bit dahil hindi ko sinabi sa kanila ang tungkol sa plano ko kung paano ako nakarating dito. But do I have to explain that to them? Hindi naman sila nagtanong pa. Ang mahalaga ay nakarating ako, it's just unfortunate na hindi papayag ang grupo na may makaka-agaw sakin.

"Y-Yeah but I didn't exactly tell her that it was a party of someone I know. Sinabi ko lang sa kanya na may pupuntahan ako and maybe she thought that it was not as important u-unlike her plans for me. Also, maybe this is why tinawagan niya ako para mag-grocery kasi mas importante ito sa kanya."

I heard ate Shiela sighed in relief. See? Mabuti nalang kahit na medyo magulo ang sitwasyon ko ngayon ay nakaisip pa ako ng matinong palusot. 'Yan kasi, hindi pa ako pinakinggan kanina.

Kylie pouted in a chidish way she could.

"Rosella naman eh! Tsk."

"I'm sorry Kylie, guys."

"Okay lang samin Rosel pero kay Kylie, hindi talaga."

"Let it go Kylie bebs. Hindi mo ba narinig ang quote na 'family matters the most'?"

"Pero kasi,"

"Hindi ka ba nagsasawa sa pagmumukha ni Rosella? Like oh my gosh girl, araw-araw naman natin siya nakikita at nakakasama sa school. Kaloka ka."

"Marvin's right, maybe some other time nalang."

"Surely next time ay makakasama na satin si Rosella if something comes up." I sighed. Hearing them saying those words is making me feel in grief.

"Tapusin na natin ang pag-grocery." Ang huli naming ginawa ay kumuha ng mga snacks. Hindi ko alam kung magiging masaya si ate sa ginawa kong 'to. I think magagalit talaga siya kasi imbes na i-save ko ang allowance ko ay pina-grocery ko. Well, atleast nakakabusog ng tyan ang binili ko.

"Thanks for the help and," I slighty bowed my head.

"Sorry kung hindi ako makakasama." Kailangan na naming binilisan dahil baka naiinip na ang tatlo do'n sa kakahintay samin.

"No worries, what are friends for." Tinaas ko na ang ulo ko.

"But Mev and the others,"

"Kami ng bahala magpaliwanag sa kanila," Kylie said and sighed.

"It would be more fun if you're there."