Behind Closed Doors

Deel 32

"Harry, ik kom je naar je cel brengen" zei Elle en ze deed handboeien om, we liepen naar de cel en ze deed de deur dicht "Elle? Waarom ben je altijd chagrijnig?" "Gaat jou dat iets aan? Nee, dus bemoei je er niet mee" zei ze en ze liep weg. Nou dat is duidelijk, die heeft geen behoefte om met iemand te praten.

*1 jaar later*
Nou we zitten hier nog steeds, Zayn zie ik alleen tussen 12-14 uur en dan kletsen we wat, verder zit ik hier alleen in een cel. De muren zijn van beton dus je hebt geen contact met andere, ik mis Niall. "Harry, we gaan naar het ontbijt" "prima, ga je me ooit nog vertellen waarom je altijd zo chagrijnig bent?" "Mmmm misschien" "ik moet nog 2,5 jaar voor die tijd wil ik het wel weten" zei ik en ze lachte "dat zullen we nog wel eens zien" zei ze en ze bracht me naar het ontbijt.

Daar zitten we dan weer, ik kreeg een dienblad en opeens zet iemand een stoel voor me neus en gaat erop zitten "Niall?!" "Hoe gaat het Harry?!" "Ehhh normaal" "ik heb goed nieuws voor je!" Zei Niall en ik glimlachte "wat is het?" "JE MAG VRIJ" "wat?!" "De rechter heeft je vrij gelaten, je krijgt alleen alcohol verbod. Iedere keer dat je hier kwam was je dronken, als je niet drinkt kom het goed" "omg, ik ben vrij" "ja, vanmiddag komen Gemma en je moeder je ophalen tot die tijd blijf ik bij je" "ja dat zal helaas niet lukken, want ik moet Harry even privé spreken" zei Elle en Niall haalde z'n schouders op "prima, ik wacht hier"

Ik stond op en liep achter Elle aan "hier, ga maar zitten" zei Elle, ze deed de deur open van een spreekkamer en toen ze zelf ook binnen was deed ze hem weer dicht "waarom wou je me spreken?" "Je wou toch weten waarom ik altijd chagrijnig ben?" "Ja, maar ik had niet verwacht dat je het echt zou vertellen" zei ik en ze zuchte "wil je het nou nog weten?" "Ja eigenlijk wel" "nou, ik ben inmiddels 27 en ik woon nog steeds bij mijn ouders. Ik moet alles voor ze doen omdat ze allebei te oud zijn om zelf iets te kunnen doen, ik kan niet op mezelf wonen want daar heb ik te weinig geld voor" "je verdiend hier toch?" "Ja, maar al het geld dat ik hier ophaal is niet genoeg om een huis te kopen" "snap ik, maar hoezo zijn je ouders te oud om voor je te zorgen? Je bent nog maar 27" "mijn moeder was 45 toen ze me kreeg en mijn vader was 52" zei ze en k keek naar de grond "wow" zei ik en ze zuchte. "Ben je in shock?" Vroeg ze en ik knikte "snap ik, dat is iedereen als ik het vertel" "als je met iemand erover wilt praten, ik ben er voor je" zei ik en ze knikte, we liepen terug en ik ging bij Niall aan de tafel zitten

💕💕