Deel 25

121 4 1
                                    

Ik liep naar beneden en Lottie zat op de bank "je mag zelf kiezen wat je eet" zei ze en ik pakte cornflakes, ik ging langs haar op de bank zitten en ze gaf me een brief "deze had Louis me ooit gegeven toen ik klein was, ik had ruzie met mijn vriendinnen en hij wou me als oudere broer meer moed geven dat het wel goed zou komen. Lees het maar" zei ze ik opende het briefje

Het leven is net als een auto, het krijgt hier en daar een deuk.
Maar na een tijdje is hij weer weg en ziet het er weer prachtig uit.

Ik glimlachte en Lottie ook "vanaf dat moment is de band met Louis en mij heel sterk geworden, tot de dag dat Louis mijn vader neerstak. Ik wou niks meer met hem te maken hebben, ik haatte iedereen en alles, ik was gestresst en wist niet waar ik mee bezig was. Op dat moment besefte ik dat ik iemand nodig had die me altijd helpt, dat was Louis. Ik heb hem nooit vergeven, maar toe hij zijn verhaal vertelde deed ik het pas. Het was een deuk in ons leven, maar Louis heeft hem gemaakt" zei ze en ik veegde een traan over haar wang weg, ik gaf een kusje op haar voorhoofd "Louis vind dat vast niet erg" zei ik en ze glimlachte "we gaan die rechtszaak gewoon proberen, en anders is er een deuk bij, die uiteindelijk vanzelf wordt gemaakt" zei ze en ik gaf haar een knuffel

Het is half 2 en we lopen naar het houte bankje "welkom, familie, vrienden en Louis Tomlinson zelf. We gaan vandaag een poging maken om jou vrij te halen of de straf te verminderen" zei de rechter en hij pakte een briefje "klopt het dat u uw vader heeft neergestoken?" "Ja meneer" "waarom heeft u dat gedaan?" "Ik was dronken, wist niet waar ik mee bezig was en toen hij boos werd wist ik geen andere oplossing" "dus het is uw eigen schuld en keuze geweest?" "Ja meneer" "dat u gedronken had, was dat onder dwang of wou u het zelf?" "Ik wou het zelf" zei Louis en hij begon te huilen. De rechter pakte zijn hamer en sloeg "Tomlinson blijft gevangen" "Wat?! U heeft nog niks aan ons gevraagd!" Zei Lottie en de rechter keek ons aan "ooit is dat niet nodig, soms weet je eerder al een uitweg" "pfff dit slaat echt nergens op!" Zei Lottie, ze pakte haar tas en liep boos de deur uit. Ik keek Louis aan met een klein glimlachje "ik kom je bezoeken schat" fluisterde ik en hij glimlachte. Ik liep naar Lottie die op een muurtje zat te huilen

Iedereen die al vakantie heeft, super fijne vakantie! 💕

Behind Closed DoorsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu