Το γράμμα έπεσε από τα χέρια του Λάμπρου. Το λευκό χαρτάκι προσγειώθηκε στο ξύλινο πάτωμα. Ήταν τόσο μικρό, αλλά αυτό που έγραφε ήταν τόσο μεγάλο. Ο Λάμπρος και η Ελένη το κοίταζαν που ήταν πεσμένο κάτω, χωρίς να μπορούν να μιλήσουν. Τα δάκρυα δεν είχαν σταματήσει να τρέχουν από τα μάτια και των δύο. Οι ανάσες τους ήταν βαριές αλλά συγχρονισμένες. Η Ελένη χάιδεψε την κοιλιά της. Ο Λάμπρος πήρε πρώτος τον λόγο
«Θα φύγεις!» της είπε ξερά
Κοιτάχτηκαν ταυτόχρονα
«Θα φύγεις» επανέλαβε, σχεδόν μηχανικά
Η Ελένη σηκώθηκε από την καρέκλα της και άρχισε να περπατάει νευρικά πάνω κάτω
«Ελένη, με άκουσες; Θα φύγεις! Θα γυρίσεις πίσω στο χωριό!»
Η Ελένη μάζεψε όσες δυνάμεις τις είχαν απομείνει
«Όχι, Λάμπρο, δεν θα φύγω! Δεν έχω να πάω πουθενά!» είπε κατηγορηματικά
«Πρέπει να φύγεις!»
«Δεν πρόκειται να σε αφήσω μόνο σου. Μαζί ήρθαμε σε αυτήν την κόλαση, μαζί θα φύγουμε»
«Ελένη, άκουσε με, σε παρακαλώ. Δεν είμαστε πλέον οι δυο μας. Υπάρχει ένα παιδί...»
Η Ελένη τον διέκοψε εκνευρισμένη
«Ακριβώς επειδή υπάρχει ένα παιδί, δεν πρόκειται να φύγω. Δεν θα επιτρέψω το μωρό μου να γεννηθεί χωρίς τον πατέρα του»
«Και προτιμάς να γεννηθεί ανάμεσα στους τυράννους;»
Η Ελένη κατέβασε το βλέμμα της. Ο Λάμπρος σηκώθηκε από την καρέκλα του και την πλησίασε. Έκλεισε τα χέρια της μέσα στα δικά του
«Αυτό το παιδί θα έχει και μητέρα και πατέρα που θα το αγαπούν περισσότερο από οτιδήποτε. Μπορεί να μην είμαι εκεί όταν γεννηθεί, αλλά σου υπόσχομαι ότι θα μεγαλώσει και με τους δύο τους γονείς»
«Λες ψέματα...» ψιθύρισε η Ελένη
«Δεν σου έχω πει ποτέ ψέματα, καρδιά μου! Για να σε αφήσουν εσένα ελεύθερη, σημαίνει ότι επανεξετάζουν την υπόθεση μας. Μπορεί πολύ σύντομα να έρθει και άλλη επιστολή που να λέει ότι και εγώ είμαι ελεύθερος να γυρίσω σπίτι μας»
«Ωραία, θα περιμένω και εγώ μαζί σου μέχρι να έρθει αυτή η επιστολή. Δεν θέλω....δεν μπορώ να σε αφήσω...» αποκρίθηκε η Ελένη και τον αγκάλιασε
Ο Λάμπρος την έκλεισε στην αγκαλιά του, χαϊδεύοντας της απαλά την πλάτη. Η Ελένη σήκωσε τα μάτια της και τον κοίταξε
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Για μια ζωή ακόμα
Fanfiction21 Απριλίου 1967. Η μέρα που άλλαξαν όλα. Η μέρα που η Ελλάδα πέρασε από το φως στο σκοτάδι. Και ενώ όλη η χώρα βρισκόταν σε αναβρασμό, η ζωή στο Διαφάνι κυλούσε φυσιολογικά για όλους. Και τότε όλα ανατράπηκαν. Η ευτυχία δύο ανθρώπων κατέρρευσε μέσα...
