Να μ'αγαπας. Δεν τελειωσαμε

Κεφάλαιο 6ο

     Ευτυχώς που η Νικόλ τα σκέφτηκε όλα.Ειχε ήδη πει στους γονείς μου, όπως και στους δικούς της ,ότι ότι θα κοιμόμουν σπίτι της για το Σαββατοκύριακο.Επισης οι δικοί της ήξεραν και τη Χρύσα που ήταν πολύ καλή της φίλη και τη χρησιμοποίησε η Νικόλ λέγοντας τους ψέματα ότι θα με έπαιρναν οι δυο τους από το φροντιστήριο αλλά θα σταματούσαμε στου Βαγγέλη πρώτα να τον δούμε καθότι θαυμάστριες του και οι δυο μας.
     
Γυρίσαμε στο σπίτι της Νικόλ και ξετιναξαμε στην κυριολεξία την ατζέντα.Τη διαβάσαμε και καταγράψαμε κάθε πληροφορία για τη ρουτίνα του Βαγγέλη.Μας πήρε τρεις ώρες μέχρι να καταστρωσουμε το σχέδιο προσέγγισης του Βαγγέλη.Το επόμενο χάραμα θα έβαζα την ατζέντα του , πάλι στη θέση της.Ετσι κι έκανα.
      Πέντε η ώρα το επόμενο πρωί, εγώ ,η Νικόλ και η Χρύσα στεκομασταν κάτω από το σπίτι του Κακουριώτη
-"Ήρθε η ώρα Μαρία"μου είπε η Χρύσα
-"Θάρρος." με ενθαρρυνε η Νικόλ"Αν συμβεί τίποτα κάλεσε με. Να έχεις το κινητό σε ετοιμότητα."
-"Εντάξει " είπα κι πήρα μια βαθιά αναπνοη
Μπήκα όπως και εχθές το βράδυ μέσα στο μπαλκονι με τον ίδιο τρόπο.Πηρα βαθειά αναπνοή και μπήκα μέσα στο δωμάτιο του Βαγγέλη.Ευτυχως εκεινος δεν ήταν εκεί.Ειχε ήδη ξυπνήσει.Αφησα την ατζέντα στη θέση της και έκλεισα αθόρυβα το συρτάρι.
     Δεν υπολόγισα όμως έναν μεγάλο μπελά την ώρα που έκλεινα το συρτάρι:Τον Σκιπερ το σκύλο του Βαγγέλη που μόλις με αντιλήφθηκε άρχισε να γρυλίζει.Του έκανα νόημα να σταματήσει μα μάταια.Αρχισε να γαβγίζει.
-"Σκιπερ!"ακούστηκε από το βάθος του σπιτιού εξω απο τη πόρτα του δωματίου του, ο Βαγγέλης.Δεν μπορούσα να φτάσω στην μπαλκονόπορτα οπότε ξαναχωθηκα μέσα στη ντουλάπα και κρύφτηκα.
-"Σκιπερ τι έπαθες και φωνάζεις πρωινιατικα;"ρώτησε ο Βαγγέλης καθώς έμπαινε μέσα στο δωμάτιο.Κοιτουσα από τα ρελια της ντουλαπας το σκύλο να κοιτάει την ντουλάπα και να γρυλίζει Ο Βαγγέλης τον πλησίασε,έκατσε δίπλα του και του χάιδεψε το κεφάλι λέγοντας του -"Τι είναι αγόρι μου;".
Έπειτα κοίταξε στην κατεύθυνση που κοιτούσε ο σκυλος απορώντας.Σηκωθηκε και πλησίασε τη ντουλάπα.Επιασε τα πόμολα της και κούνησε τα φύλλα της.
-"Όχι σε παρακαλώ!!!ην ανοίξεις την ντουλάπα!"σκεφτομουν κατατρομαγμενη να με λούζει κρύος ιδρώτας.Τα φύλλα της ντουλάπας σταμάτησαν μετά να κουνιούνται κι ο Βαγγέλης γύρισε στο σκύλο του
-"Το παιχνιδάκι -ποντικι ήθελες ε; Πιάσε!"είπε και του το πέταξε.
Ξεφυσηξα αθόρυβα ανακουφισμένη.
      
   Ο Βαγγέλης γέλασε κι ύστερα άρχισε να γδυνεται.Εμεινα άναυδη να κοιτάζω τους καλογυμνασμένους κοιλιακούς του καθώς έβγαζε τη μπλούζα του.Υστερα έβγαλε και το κάτω της φόρμας του ξεγυμνωνοντας έτσι έναν πανέμορφο λάγνο νεαρό σωμα που και μόνο στη θέα του αυτή, μου κοβονταν η ανάσα μαζί και τα πόδια.Φορεσε ένα μπουρνουζι κι έφυγε για το μπάνιο.
       Με καρδιά να θέλει να ξεπηδήσει από το σώμα ,βγήκα από τη κρυψώνα μου και κατευθύνθηκα προς τη μπαλκονόπορτα.Ο Σκιπερ όμως ξαναγρυλισε.Δεν έδωσα σημασία.Χωρις δεύτερη σκέψη τράπηκα σε φυγή αναψοκοκκινισμενη .