Να μ'αγαπας. Δεν τελειωσαμε

Κεφάλαιο 10ο

     Ημασταν ξαπλωμενοι πανω στη πετσετα θαλασσης και κοιτουσαμε ο ενας τον αλλον στα ματια. Η καρδια μου κοντευε να σπασει απο την ευτυχια καθως κοιτουσα αχορταγα μεσα στα καστανα ματια του Βαγγελη.Ηθελα εκεινη τη στιγμη ο χρονος να παγωσει .
-"Θες να μιλησουμε;"με ρωτησε ο Βαγγελης
-"Μιλαμε καλυτερα με τα ματια."του αποκριθηκα
-"Σου αρεσει να με κοιτας στα ματια δηλαδη;"
-"Ναι εχεις ομορφα ματια" του αποκρίθηκα χαλαρη.
Ξαφνιαστηκα με τα λογια μου αυτά.
Δε ο βαγγελης ειχε σηκωσει το ενα του φρυδι εκπληκτος.Υστερα χαμογελασε γλυκά.
-"Κι εσυ εχεις ομορφα ματια..."μου ειπε.
Κοκκινισα σαν ντοματα.Σιωπη επικρατησε για λιγο.Χαμηλωσα το βλεμμα μη ξερωντας τι να πω. Οταν σηκωσα το βλεμμα μου παλι ειδα τον βαγγελη να μου χαμογελαει λιγο σκανταλιαρικα
-"Κοκκινησες."μου ειπε
-"Οχι δεν κοκκινησα "εξτομισα ασυναισθητα ουσα σε αμυνα
Τοτε ομως κοκκινησα περισσοτερο.Ο Βαγγελης φαινοταν να το διασκεδαζει γιατι με τον δεικτη του αγγιζε τα κατακοκκινα μαγουλα μου πειραζωντας με λεγωντας μου:" Κοκκινησες!Κοκκινησες εδω κι εδω κι εδω..."
-"Οχι οχι το φυσικο μου χρωμα ειναι!" του ελεγα γελωντας.
Σε μια αποπειρα να του ξεφυγω γυρισα τη πλατη μου σε αυτον και τοτε εκεινος αστραπιαια με αρπαξε απο τη μεση τυλιγωντας το ενα του χερι γυρω απο αυτη.Η καρδια μου κοντευε να ξεπηδησει απο το στηθος μου.Γυρισα αργα και τον κοιταξα.Τοτε εκεινος ηρθε πιο κοντα κι με φιλησε στο μαγουλο.Επειτα ετριψε το δικο του μαγουλο στο σημειο που μου εδωσε το φιλι.
     Μειναμε ετσι αγκαλιασμενοι να μην εχουμε κανεναν αλλον γυρω μας παρα μονο τη θαλασσα και την αμμο.Τοτε συνεισητοποιησα πως ζουσα ενα ονειρο:Καταφερα να συναψω σχεση με τον αγαπημενο μου καλλιτεχνη και το πρωτο μας ραντεβου ηταν καλυτερο απο ο,τι ειχα φανταστει.
-"Τα καταφερα!"σκεφτομουν ευτυχισμενη"Τα καταφερα!"