PAGE 20: 11PM SHARP

53 7 0
                                    

5:00pm sharp dapat nasa court na. I feel nervous. I heard the rumors about Coach Troy. Ayaw niyang nale-late. Like he said earlier, 5:00pm sharp. Panay ang tingin ko sa aking relo. 4:48pm na. Kinakabahan na rin 'yong lima. I glanced Montenegro cousins. Chill lang sila? Ni hindi man lang kakitaan ng pagka-nerbyos sa itsura nila. I chill too. But inside, I feel nervous.

Nag-ring ang bell saktong 4:50pm. I stood up and run out inside the room. I saw other players na mabilis ring tumatakbo patungo sa escalator at elevator. Walang-ano-ano'y pababa na sana ako sa escalator nang biglang may nagsalita sa aking gilid. Mas mabilis kasi kung escalator pwedeng takbohin pababa kaysa elevator na hindi mo puwedeng mapabilis.

I glanced the robot. He's cute. He smiled at me. He immediately held my hands. I shocked but he assured me to calm. I inhaled "Hold on tight, Lady." anya. Langhiya 'tong robot na 'to! He's genius!

I smiled "I'm sorry but I need to hurry. Take off your metal hands on me. I need to go, Cutie Robot" I pinched his hands even though it's hard.

He smiled again "This can be hurry than escalator that you use." Walang-ano-ano'y bigla siyang naging isang sasakyan na kasya ang isang tao. Napaupo ako roon nang hinigit niya ang kamay ko. Napatili ako nang dumaosdos siya sa hawakan ng escalator. Mahigpit ang kapit ko sa sasakyan. Kahit na pakiramdam ko'y may magnet ang puwetan na inuupoan ko. Wow! Ang Astig! Para kang nasa isang Fantastic World. I saw the other students shocked and amazed.

"KAMI RIN! PASAKAY!" They'll yelled.

Dahil sa pagkamangha, hindi ko na namalayan na nasa court na pala kami. I still shocked. This is amazing robot that I've ever seen. I hoped meron din kami nito sa bahay. If you wanted the a help. May robot na makakatulong sa'yo. Charge lang ang need sa kanila. You don't need to gave a food or whatever.

I saw my bestfriends gasped when they came at the court.

"Oh? Bakit hingal na hingal kayo?" patay malisya kong ani.

Pumeywangan si Rezi "Ikaw ba naman ang ayaw matanggal sa team. Buti na lang nakaabot kami! 4:55pm na!" She waved her phone.

"Pinagkakagulohan 'yong mga robot do'n! Makikigulo nga rin sana ako kaso ayaw ko namang matagala 'no!" Khey uttered.

Humakbang palapit sa akin si Rheign "What did you do, Rhem? Paano mo nagawa 'yon? My powere ka ba? Parakang nag-skating..." she pouted.

I chuckled "I didn't do anything. Basta bigla na lang niya ako hinila kaya napaupo ako ron. I doesn't know pa nga na naging car siya! Na-shock ako bigla na lang umandar! Ito pa, Mina-magnet puwetan ko! Kaya hindi man lang ako nahulog! Biroin niyo, sa railings pa talaga dumaosdos!"

"You are all here na! Saktong 5:00---"

"Coach Troy! Whoa pagod!" Alyqueen gasped.

Lumapit sa kaniya si Coach Troy at pinaliitan siya ng mga mata while pointing her "Saktong 5:00pm dumating ka. At kung sakaling 5:01 ka dumating, tanggal ka agad." I saw the nervous of Alyqueen. She deeply gasped. Hinarap kaming lahat ni Coach Troy while the other players was there. Nakaikot kami kay Coach Troy and Coach Troy was in the center. "2 hours practice. 5 minutes ang break after 1 hour and another 5 minutes break for another 1 hour. First year at Fourth year ang magkalaban." ang Second year at Third year naman ay kanina pa nag-practice. "Let's start!" He shouted. Binigyan kami ng 2minutes ni Coach Troy para magpalit ng basketball jersey. After naming magpalit ay nag-warm up kami.

Kakampi namin ang mga Montenegro. First Year College din kasi. Natapos ang laban nang walang nangyayaring masama. Coach Troy told us that he will choose a best player. Ang mga hindi mapipili ay matatanggal. So, I'll do my best move para mapili. May laban daw kasi ang Philippines Vs HongKong next month. B.U ang lalaban sa kanila.

I am the captain girl this game. Natapos ang laro. And Coach Troy told us kung sino ang kaniyang napili. And, I'm one of them. Pumangalawa lang ako! Langhiya! MVP si Gray Eyes. She grinned while looking at me. I rolled my eyes.

I went to my locker. I took my uniform. Pumihit ako and I stopped. Gray Eyes was looking straight at me. He gave me a no expression look. I rolled my eyes again at akmang hahakbang na palabas ng locker room nang bigla siyang humarang sa dadaanan ko. He smirked.

I furrowed my eyebrows "What? Mr. MVP?"

"Mr. MVP?"

"Edi ikaw na magaling!" Sa kabilang dako sana ako dadaan nang bigla na naman siyang humarang. "Ano ba? Haharang-harang ka!"

Humakbang siya palapit sa akin. I closed my eyes nang inilapit niya ang mukha sa akin. I feel his breathing in my ear "11:00pm sharp. Don't be late. I'll pick you up outside the boarding house." I opened my eyes and nodded. He left me like a statue. I held my chest when my heart was pumping very fast.

I calm myself before I go out in the locker room. I saw my bestfriends enjoying while eating together with Coach Troy and other players na napili.

"Rhem! Kain na. Libre ko." Coach Troy said and he gave me a french fries and coke. I thanked him. Pumalibot ang tingin ko dahil parang kulang. Do'n ko napagtanto na wala na 'yong Montenegro Brothers. I breathed a sigh of relief. Walang mga epal! I laughed like I won.

"Rhem, mabait naman pala 'to si Coach Troy kapag walang laro." Rheign whispered beside me.

"Look at the foods. Ang dami! Inorder pa niya 'to! 'Yong mga hindi napili nakikain hindi man lang nagalit si Coach Troy. Sa halip dinagdagan pa niya ng bigay." Alyqueen uttered. "I'm tired again."

"Farewell 'yon!" Khey jokely said.

Nagpaalam na kaming uuwi na. May Gig pa kami sa Dark Mode Bar. So, we decided to go the boarding house. Mabilis kaming nagpalit. Busog naman kami dahil sa libre ni Coach Troy. Nilakad lang namin ang DMB at kumanta na agad nang makarating.

Nando'n rin ang Montenegro Brothers at dalawang kanta lang ang kanilang kinanta. While I was in the bathroom biglang may humigit sa akin. He corner me "Hoy! Bakit bigla ka nalang nanghihila---"

"11pm sharp. We need to go." He huskily uttered.

"B-But 10pm pa lang."

"We need to hurry. Don't be special. Don't ruined my organization. Sasali-sali ka tapos 'di mo paninindigan?" He left. I breathed heavily. I followed the way where he walked. Sumakay ako sa kotse. I immediately texted Rheign na may pupuntahan pa ako. They texted and called me but I didn't answer. I was just text my bestfriends that this is important.

Hinanda ko ang butterfly knife ko nang makarating kami. One of the Mafia member gave me a katana and gun. But ibinalik ko iyon sa likod ng kotse. Hindi pa nila alam na butterfly knife ang gamit ko. Hindi rin naman nila tinanong. Si Detective Terron pa lang ang nakakaalam.



BLACKxNEON

FIRING LOVE (MAFIA SERIES #1) [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon