Chapter 17: Forgiveness. Can you imagine?

Magsimula sa umpisa
                                    

Tumango sila, they also looked at me and nodded at me. "Good luck."

Nang makaalis na sila ay humarap ako kay Love and slowly walked towards him, ang lakas ng hangin na nakapaligid sakanya. He probably cant control it dahil lumabas na ulit ang curse niya.

"IT HUUUUURTSSS AAAAAAAAAGHH!!!" Malakas na sigaw niya, he was crying and screaming in pain.

"Lothaire?" hinay hinay akong lumapit sakanya. Shit- ang lakas talaga ng hangin. "Love?"

"AAAAAAAAGHHH STAY AWAY FROM ME!!! I'LL HURT YOU!!!" He glared at me, umiiyak parin siya sa sakit. Napaluhod siya at mas lalo tuloy lumakas ang hangin na nakapalibot sakanya. He's trying to make me go away.

"LOVE! CALM DOW-

"NOOOOOOOO!!!" napaatras at napaupo ako dahil sa ginawa niya, he smashed the ground and created an impact. This is not good... "STAY. AWAY. FROM. ME"

Come on Lily, think! He's going to suffer at masisira ang lugar. Tumayo ako at unti unting lumapit sakanya. We need to get closer...

Humina nang konti ang hangin nang nakalapit na ako sakanya. Wait- is he creating some time bubble to prevent this?! There was a transparent circle froming around him. Binilisan ko ang paglapit at muntik na akong hindi makapasok nang papasara na ito.

I managed to get inside which mean wala nang hangin or anong sagabal sa paligid. He was just kneeling there and still crying. Nakatingin ito sa taas... am I losing him? hinawakan ko ang pisngi niya, his eyes are dull now.

"Love? Andito na ako. Makikinig na ako sa rason mo." His eyes are dead while looking up. "I'm sorry I didn't listen, gusto ko lang naman ng oras. Did I hurt you that bad?"

Hindi siya sumagot at hindi rin siya gumalaw... what now? Yung marks katawan niya ay kumakalat na. Should I do what I did to him 4 years ago? Naaawa na talaga ako sakanya. gumawa siya ng time bubble para lang walang masaktan.

"Love..." he didn't even react.

"I love you." Mahinang sabi ko at hinalikan siya sa labi.

(LOVE'S POV) (Yung inaantay ng mga tao ngayon HAHAHAH ~Q.A.M)

I screamed and shout. Pero mukhang walang nakarinig...

It hurts. Ang sakit ng katawan ko, pati narin yung puso ko. I don't know my chest hurts so much, did Lily really like that guy? Dahil ba sa ginawa ko? kaya ba iniwan niya ako?

I did my best to protect her, at least she's safe now. Masaya na ako don.

Everything's blurry and dark, I can't feel anything but pain. The monsters in my head are coming back again, ang sakit talaga. I was just trying to save her...

"Love." Ah I'm hallucinating. Kahit dito, I can still hear her. I just missed her so much. Ang dilim, wala akong nakita kundi kadiliman lamang. "I love you."

"Ah... Lily?" the darkness and pain... are gone now. Ang bigat nga lang ng katawan ko. Napatingin ako sakanya, she's crying. Why? Did I hurt her?

"Love!" then she hugged me. Did she save me from those darkness? "Thank God. You're back."

"Lily?" humagulgol siya ng iyak nang binanggit ko ang pangalan niya. "nasaktan ba kita?"

"Thank you, for coming back." She whispered sabat yakap saakin. Agh, nawalan na naman ako ng control. May nasaktan ba ako?

"Lily. Are you going to listen to me na?" tanong ko sakanya, lumayo siya saakin at hinawakan ang pisngi ko.

"Of course, makikinig naman ako in the end of the day. Bakit ka nagalit? Ito ang sanhi sa pagkakawala ng control mo." Nag-alalang tanong niya. I bit my lips, she'll hate me if I lie.

Reincarnated As The VillainessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon