𝐂𝐡𝐢𝐥𝐝𝐡𝐨𝐨𝐝 𝐅𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 シ︎

𝒻ℴ𝓊𝓇

"Katsuki, bana kızgın değil misin?"

"Niye sana kızayım ki?"

"Çünkü sen lolipopunu kimseye vermezsin."

"Sana vermem sorun değil." Oğlan bunu yüzünde güzel bir gülümseme ile kıza bakarken söylemişti. Bu gülümseme kızı da mutlu etmişti ve o da karşılık olarak kocaman gülümsedi.

"Senin için afiyetle bunu yiycem Katsuki! Lolipopunu bana verdiğin için minnettarım."

İki çocuk salıncakta oturup akşam güneşini seyrederken ağızlarındaki tatlı şekerin tadını çıkardılar.

_-_-_

Öğle arasından sonraki teneffüs vakti gelmişti. Denki ve Eijiro birbirleri ile uğraşırken Mina da sıcak havadan şikayetçiydi. Eli ile yüzüne yelpaze yapıyor ve her an eriyecek gibi duruyordu.

"Fuyu-chan, sende yanmıyor musun? Şuan kuruman gerekmiyor mu?"

"Yeteri kadar su içersem kurumam. Ama evet çok sıcak. Kantine gitmeye ne dersin? İçecek bir şeyler alalım."

"Yerimden kalkabileceğimi sanmıyorum Fuyu-chan." Mina eli yetersiz gelip defter ile yüzünü serinletirken bu şekilde yakınmıştı. Öyle tatlı görünüyordu ki Fuyumi gülmesini durduramadı.

"Pekala ben tek giderim. Sana da içecek alayım hatta." Mina bir anda gözleri parlamış ve hevesle kafasını sallamıştı. Fuyumi bu haline gülerken sınıftan çıktı. Arkasında birinin daha yürüdüğünü hissettiğinde merakla arkasına doğru baktı.

"Bakugou?" Katsuki elleri cebinde bir şey demeden yürümeye devam ediyordu.

"Sende mi kantine geliyorsun."

"HıHı." Katsuki sadece bunu demekle yetinmişti. Fuyumi ilk karşılaştıkları zamana oranla utancı tamamen kaybolmuş hatta Mina gibi atılgan kişiliğini sakınmadan gösteriyordu.

Katsuki'nin cevabına karşılık gülümsemiş ve yanında yürümeye devam etmişti. Kantine gittiklerinde kız soğuk içecek makinesinin önünde bir süre dikilmiş ve ne alacağını düşünüyordu. Katsuki ise alacağını çoktan almış ve Fuyumi'yi bekliyordu.

"Lanet, seç artık bir şey yoksa seni bırakıp gidicem."

"Bir saniye hangi Mina'nın hoşuna gider onu seçmeye çalışıyorum." Kız bir süre daha baktıktan sonra geçen gün Mina ile konuşmaları aklına geldi.

Elmayı sevdiğini söylemişti. O zaman elmalı gazoz alabilirim.

Kız hızlıca makineye parasını attı ve önce Mina'nınkini sonra ise kendi istediği içeceği aldı. Katsuki sonunda gidecekleri için mutlu olurken kız onu durdurmuştu.

"Bir saniye Bakugou, hemen bir şey almalıyım." Katsuki bıkkın ifadeler ile arkadaşını bekledi. Kız koşarak kantincinin yanına gitmiş ve istediği şeyi söylemişti. Katsuki kızın ne aldığını görememişti ama merak ediyordu.

Kız tekrar koşarak Katsuki'nin yanına gelmiş ve yürümeye başlamıştı. Katsuki de onunla aynı hızda ilerliyordu. Tam ne aldığını soracakken kız hızlıca cebinden lolipop çıkarmış ve ağzı ile ambalajın açmış ve ondan hızlıca kurtulunca yemeğe başlamıştı.

✍︎☕︎✍︎

5 kişi grupça evlerine dönüyordu. Herkes ayrıldığında Katsuki ve Fuyumi yanlız başlarına yürümeye devam ediyorlardı. Sessizce öylece yürüyorlardı. Bir süre sonra kız cebinde bulunan lolipoplar aklına gelmişti. Hızlıca ikisini de çıkarmıştı. Bu gün yemek için üç tane almıştı ama bunlardan birini Katsuki ile paylaşsa harika olurdu.

Elinde bulunan lolipoplardan birini Katsuki'ye uzattı genç kız. Oğlan kafasını çevirmeden gözünün ucu ile kızın elindeki lolipopa baktı.

"Hala bunları mı yiyorsun?"

"Evet, sende yemek ister misin?" Katsuki bir süre sessiz kaldıktan sonra kızın elindeki lolipopu hızlıca almış ve ambalajında çıkarıp ağzına atmıştı.

Kızda diğer lolipopu ağzına attıktan sonra tekrar bir sessizlik hakim olmuştu. Fuyumi gözünün ucu ile oğlana baktı.

"Küçükken bir arkadaşım bunlara bayılırdı. Bende onun yüzünden şimdi böyle sürekli yemek istiyorum."

"Sen çocukluk arkadaşlarınla kafayı bozmuşsun. Nasılsa bir gün gidiyorlar." Katsuki son cümlede sesi azalmış ve bakışları yere düşmüştü. Fuyumi dikkatle Katsuki'ye baktığı için bunu görebiliyordu.

Aptal gitmedim. Tam olarak yanındayım.

Acaba direk söylesem mi? Ama ya kızgınsa bana? Ona sözümü tutmadığını sanıyorsa?

Fuyumi hem aklındaki düşünceler hemde Katsuki'nin yüzünün düşmesi ile kendi yüzü de düşmüştü.

Katsuki ise hızlıca toparlamış ve yüzü eski ifadesini almıştı.

"Neden böyle diyorsun? Ben inanıyorum çocukluk arkadaşım hala yakınımda bir yerde. Ya karşılaşmadık ya da birbirimizi tanıyamadık." Kız son iki kelimeyi söylerken Katsuki'ye gözünün ucu ile bakmıştı. Katsuki ise kızı sessizce dinlemekle yetindi.

[886]