" ဟော... ဘာလို့ ရီပြနေတာတုန်း.... ဟိုမှာ ဦးလေး Order ရပြီလားမသိဘူး သွား... ဒီထဲမှာ မွှန်နေပါမယ်ဆို "
" Arr...Arrnyi... ဒီနေ့ ထပ်သွားစရာမလိုတော့ဘူး ။ ပို့လို့မရတော့ဘူး ။ ဟီးဟီး "
" ဟင်... ဘာလို့လဲ...အစောကြီးရှိသေးတယ် ။ ဆိုင်ပိတ်မယ်လည်း မပြောပါဘူး "
" ဟီး..... ငါ... ငါ ဆိုင်ကယ် လဲလာလို့ ဦးလေးက မပို့ခိုင်းတော့တာ ။ ငါ့အစား ဦးလေးပဲ လိုက်ပို့လိုက်မယ်တဲ့ heee"
" ဘာ.... ဆိုင်ကယ်လဲလာတယ်.... အာ.. အဲ့ဒါကို စောစောစီးစီးမပြောဘူး ။ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲဟင် Ji.... ပြပါအုန်း ဘယ်နားထိသွားသေးလဲ . ငါ စိတ်ပူလာပြီ Ji ရယ် "
Jennie မျက်လုံးလေးပြူးကာ ပြာပြာသလဲနဲ့ Jisoo ခြေတွေလက်တွေကို ဆွဲကိုင်ကာ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ စိတ်ပူနေတော့သည် ။
" စိတ်မပူပါနဲ့ Jendeuk ရဲ့ အများကြီး မထိသွားပါဘူး ။ ဒီနားလေးပဲ Heehee "
Jisoo မျက်နှာဖြီးနဲ့ပင် ဘောင်းဘီခြေထောက်ကို လှန်ပြလိုက်တော့ ဒူးက သွေးစို့ပြီး ပွန်းလို့ ။
" အာ.... သွေးတောင် ထွက်နေတာကို Ji ရယ်.... ဒီလောက်ဖြစ်လာတာကို လာစနေနိုင်သေးတယ် ။ တကယ်ပါပဲ... နင်ကတော့ ။ ခဏလေး... ငါ ဆေးထည့်ပေးမယ် ။ ဒီမှာ ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နေနော် "
Jennie ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပင် လက်ကိုဆေးကာ စားဖိုမှူးဆီ ခွင့်တောင်းပြီး ဆေးဗူးတောင်းကာ Jisoo ဒူးက ဒဏ်ရာလေးကို ဆေးထည့်ပေးတော့သည် ။ ပါးစပ်ကလည်း ပေါက်ပေါက်ဖောက်လို့ မပြီးတော့ ။
" တော်သေးတာပေါ့ ။ ဂျင်းဘောင်းဘီမို့ ဒီလောက်လေးပဲ ဖြစ်လို့ ။ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ Ji ရယ်... ဆိုင်ကယ်မောင်းတာ မရဲသေးဘူးလား "
" အင်း... မရဲသေးတာရယ်လည်း မဟုတ်ပါဘူး ။ အထာမကျသေးတော့ လက်က ဘရိတ်အုပ်ဖို့ မေ့ပြီး လမ်းဘေးက မီးတိုင် ဝင်တိုက်မိတော့မှာမို့ ဘေးလှဲချလိုက်တာ
ဟဲဟဲ "
" ဟင်းး...ဘရိတ်အုပ်ဖို့များ မေ့ရတယ်လို့ ဖြစ်ရမယ် ။ အဲ့တော့ တစ်ယောက်တည်း မီးတိုင်နဲ့ မိတ်ဆက်လာတာပေါ့ "
" မီးတိုင်နဲ့ မဟုတ်ပါဘူး ။ မီးတိုင်ဘေးက ပလက်ဖောင်းနဲ့ ဟီးဟီး ။ မိတ်ဆုံစားပွဲလုပ်တဲ့အနေနဲ့ ခေါက်ဆွဲနှစ်ပွဲပါ ကျွေးခဲ့သေးတယ် ဟဲဟဲ "
" ဟမ်....ဘယ်လိုကြီးလဲ "
" ဟီး... ပို့ဖို့ကျန်တဲ့ ခေါက်ဆွဲနှစ်ပွဲ မှောက်သွားတယ်ပြောတာ .... အဲ့ဒါ ဦးလေး အခု သွားပြန်ပို့နေတယ် ဟီး.. "
" အာ...Ji ကတော့လေ... hahaha.... အဲ့တော့ ဦးလေးက မဆူဘူးလား "
" မဆူပါဘူး... ဆိုင်ကယ်က တစ်ခါ လဲဖူးမှ တတ်သွားမှာတဲ့.... နောက်ဆို ငါ ကျွမ်းသွားတော့မှာ ဟဲဟဲ "
" အင်းပါ.... မကျွမ်းခင် ဒူးပြုတ်နေမယ်... နောက်ဆို သတိထားပါ Ji ရာ နော် "
" Nae!!!... Ahgasimithar ... "
Jisoo က အသံသြောသြောနဲ့ ပြောင်ပြီး
ပြောလိုက်တော့ Jennie မျက်စောင်းလေးက ဒိုင်းခနဲ ။
Jisoo လည်း ခေါင်းကုပ်ပြီး မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ကာ ဒူးက ဒဏ်ရာကိုသာ တဖူးဖူးနဲ့ မှုတ်နေတော့သည် ။ အဘွားအိုပေါက်စလေးက ပွတ်တွတ်ပွတ်တွတ်နဲ့ ပွားပြီး ဆေးတွေ သိပ်ထည့်နေတာ စပ်သွားတာကိုး ။
ဒီလိုနဲ့ ထိုနေ့ညကတော့ ကုန်းပိုးတဲ့သူက Jennie ဖြစ်ခဲ့တော့သည် ။ Jennie ကျောပေါ်ကနေ အငြိမ်မနေပဲ အသံမျိုးစုံထွက်ကာ ကျောပိုးစီးနေတဲ့ Jisoo ကို မပြုတ်ကျအောင် မနည်းထိန်းပြီး လမ်းလျှောက်နေရတဲ့အတွက် ထိုညက အိမ်အပြန်လမ်းက ခါတိုင်းထက်ပိုကြာနေတော့သည် ။ ဒါပေမယ့်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးကတော့ အပြုံးကိုယ်စီနဲ့ပါပဲ ။
" Mandu က စားလို့ရတယ်ပဲမှတ်နေတာ
စီးလို့ပါရတယ်ဟ .... Haha ..."
" ပစ်ချခံချင်နေတာလား Kim Jisoo Shi..."
" Arr.... Arrnyi... Arrnyi... မပြောတော့ဘူး heehee "
YOU ARE READING
From Zero to Infinity ~~~
Fanfictionဟိုးအစကနေ အဆုံးထိ ငါတို့လက်တွေ အမြဲတွဲထားကြမယ်နော်... ဟင့်အင်း... အဆုံးထိ မဟုတ်ဘူးလေ ငါတို့လက်တွေက အဆုံးမရှိ တွဲထားကြမှာ မမြင်နိုင်တော့တဲ့ အဆုံးမရှိထိ နင့်လက်ကို တွဲထားမှာ...
Chapter ~ 9
Start from the beginning
