15.BÖLÜM

8.4K 547 108
                                    

Kadın çiçeklerin arasına oturmuş onları kokluyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Kadın çiçeklerin arasına oturmuş onları kokluyordu. Yazıyor bir yandan günlüğüne

Bak burada yeni çiçekler yetişmiş Gök. Senin gözyaşların bu toprakları cennet yaptı. Her yağmur damlası senin yüreğinden düşen göz yaşları.. ve her gözyaşın benim okyanusuma karışıp beni her damlada biraz daha dibe çekiyor.

İç çeke çeke ağladı genç kadın çiçeklerin arasında.. gözyaşlarını akıtmaktan utanıyor, sevdiği adamın bahçesine kendi kirli gözyaşı düşsün istemiyordu.

Küçük bir erkek çocuğu gördü ileride, bahçeden papatyaları koparıyordu. Kadın hemen yanına gidip sordu onları neden kopardığını

Eylül var abla dedi

Çok sever eylül papatyaları. Taç yapacağım ve ona hediye edeceğim.

Genç kadının içi şefkatle doldu

Bende çok severim papatyaları biliyor musun ? Dedi çoçuğa

Benimde sevdiğim adam biliyordu çok sevdiğimi... ama o papatyalar koparılsın hiç istemezdi. Bak bu bahçeye.. Kendisi çok uzun bir yola gitti... Beni yanına alıncaya kadar da benim için bu bahçeyi hazırladı. Onun yanına gidinceye kadar her gün buraya gelir papatyalara onu anlatırım. Sende eylülü alıp gel buraya. Papatyalar incinmesin...

Çocuğun gözleri sevinçle parladı. Koşa koşa kız çocuğunu almaya gitti. Genç kadın günlüğünün başına geçti tekrar.

Bak Gök senin gibi bir yürek yetişiyor bu topraklarda. Sevdiği kız için her şeyi yapabilecek küçücük bir yürek.

Deftere bir yağmur damlası düştü.

Ağlama Gök papatyalar solmadı henüz.

İç çekti genç kadın.

-ama kardelenler öldü Gök. Yüreğimin kırağısında kardelenler kurudu-

Yaşatacağım seni, buraya gelen her yürekte senin çiçeklerinin kokusu kalacak.'

Dedi genç kadın ve defteri kapattı. Aylar geçti ve mevsim kış oldu. Genç kadın kardelenleri görmek için dağların tepesine yürüdü haftalarca. Ama tek bir kardelen göremedi...

Anladı genç kadın kardelenlerin bir daha asla kendisi için açmayacağını. Yürüdü uçurumun başına kadar ve bıraktı kendini.

Gökyüzünün gözyaşları arasında süzüldü ve okyanusa karıştı. O günden sonra her yaz erkek çocuğu ve eylül papatyaları sevmek için geldiler o bahçeye. Genç kadının defterini buldu bir gün çiçekler arasında oğlan. Ve yazdı deftere

Göğüne kavuştun değil mi abla...

Ve eylül her kış genç kadının dolaştığı dağlarda kardelenlerin arasında yürür oldu. Kardelenler genç kız göğüne kavuştuktan sonra her sene kış aylarında eylül için açtı...

*GERÇEK AİLEM*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin