Би: *санаа алдаад гүүрэн дээр алхах*
(Ким соёун миний бие нэгэн компанд аавынхаа хүсэлтээр орсон бөгөөд тэндхийн захирал болон ажилчиж надад тийм ч таатай харцидаггүй бөгөөд би одоо 23 настай миний амьдрал үнэхээр аймшигтай гэрт орход л аав өөр өлөгчин дагуулаад ирчихсэн байна ээж минь ч байсан бол ч .....)
би: "ерөн л энэ амьдралаас явчихвал дээр юм байна" гээд би гүүрэн дээр гарж зогсоод үсрэх гэж байтал нэг хүн намайг татаад буулган авлаа би түүнрүү харвал
Би: "ж-жонкүүк?" би бараг жонкүүк тэврээд авчихмаар......
Жонкүүк: "соёун? Энд юу хийж яваан бэ" Тэр намайг тэврээд авах нь тэр
Би түүнийг зөрүүлж тэврээд уйлав
(Жонкүүк бол миний цорын ганц найз бид 2 бараг ах дүүс шиг л байаг байсан жонгүүг баян айлын ганц хүү л дээ тийм болхоор түүний ээж жонгүүггийг гадаад руу сургахаар явуулчихсан жонгүүгыг явсанаас хойш би найзгүй болж дээрэлхүүлж эхэлсэн....)
Би: "удаан уулзаагүй юм байна шүү"
жонкүүк: "харин тийм байна" тэр инээмлэглэв
Бурхан минь би энэ инээмсэглэлийг хараагү их удсан байна.
~coffee shop-д~
Би: "аан тэгсэн байхнээ" бид 2 нилээн удаан ярилцаж суулаа би ажилтай гэдэгээ ч бүүр мартчихсан байв
Жонгүүг: "чи хаана ажилаж байгаан" гэж тэр надаас асуув
Би: "тэр нээх чухал бишээ"
Жонгүүг: "ягаад чухал биш гэж хэрвээ чи ажил хийж байгаа бол манайх ажилд орж болийшдээ" гээд тэр инээнэ
би дотроо: "за тэр новшын ажлаас гарж л байвал яхав" гэсэн бодол төрөв
Би даруй хариу өгөн: "тэгий" гэв
Жонгүүг: "тэгвэл чи маргааш манай компани д хүрээд ир" гээд нэгэн жижиг цаас өгнө
Жонгүүг цагаа хараад : "өө таг мартчихаж соёунаа уучлаарай найз нь хуралтай гэдэгээ мартчихаж түрүүлээд явлаа"
Би: "за баяртай" гээд инээнэ
Жонгүүг гараа даллаад яваад өглөө
Жонгүүггийн гараа даллаад явах үед би дахиал ганцаараа үлдлээ
би гадуур жоохон алхан дуртай хөгжимөө сонсон алхана
_______________________________________
За жоохон богинхон болчихлоо хэрвээ үг үсгийн алпаа байвал хэлээрээ бас vote com о харамгүй илгээгээрээ
