Ay Güzeli/Yarı Texting-AsDor

28.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.Keyifli okumalar.
***
Karanlık ıssız sokaklarda yolumu bulmaya çalışarak yürüyordum.Ne kadar denersem deneyeyim hep aynı yola geliyordum.Neredeydim ben?

"Doruk."

Arkama yavaşça döndüğümde Rüya'yı görmeyi beklemiyordum.Gözlerimden yaşlar yavaşça süzülmeye başladı,hemen koşup Rüya'ya sarıldım.Gerçek gibiydi.

"Seni çok özledim Rüya.Ben,seni kurtaramadım affet beni."dedim hıçkırarak.

Rüya,beni itti ve geri çekildi.Suratıma sert bir tokat attı.Tokatın etkisiyle biraz geriye doğru savruldum.

"Burada olmaman gerek!Asiye,seni bekliyor."

"Ama ben yolumu bulamıyorum Rüya."

"Çünkü aynı anda iki kişiyi seviyorsun!"

"N-ne?Nasıl?"

"Beni artık unutman ve Asiye ile yepyeni bir sayfa açıp hayatına devam etmen gerek."

"Seni nasıl unutabilirim Rüya?"

"Artık hayatında Asiye var!"

"Ama sen..."

"Ben öldüm!"diye bağırdı sözümü keserek.

Dokunmak için elimi uzattığımda geriye doğru birkaç adım attı.

"Sen,benim her şeyimdin."

Arkasını döndü ve eliyle bir kapıyı işaret etti.

"Asiye,seni bekliyor.Hadi onun yanına gitmelisin."

Gözyaşlarımı silip gösterdiği kapıya doğru ilerledim.Kapıyı açtım ve çıkmadan önce son kez Rüya'ya baktım.Önüne dönüp gülümsedi ve el salladı.Ben de gülümsedim ve el salladım.Artık kapıdan huzurlu bir şekilde çıkabilirdim.
---
"Hasta uyandı!"

"Hemen doktora haber veriyorum!"

"Doruk!Allah'ım şükürler olsun!"

Etrafımdaki bağırışlar ile gözümü araladım.Beyaz tavanı görünce odamda değil,bir hastane odasında olduğumu anlamıştım.Etrafıma baktığımda başımda annem,babam,Melisa,Oğulcan,Harika ve Asiye vardı.Bulanık bulanık bir şeyler hatırlayabilmiştim.Tolga,Asiye'yi tam vuracakken kendimi feda edip silahın önüne atlamıştım.Doktor ve hemşireler odaya girdi ve beni tedavi ettiler.

"Doruk Bey kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"

"Nasıl mı?Sormayın ya çok mükemmel hissediyorum.Doktor olan sizsiniz,ben değilim."

Asiye sakin olmam gerektiğini söyleyince daha fazla bir şey demedim ve sustum.Doktor birkaç şey söyledikten sonra hemşirelerle birlikte dışarı çıktı.

"Niye lüzumsuz kahramanlıklar sergiliyorsun Doruk?"

Babamın sorusu ile göz devirdim.

"Eğer kendimi feda etmeseydim Asiye ölebilirdi."

"Bu fakir kız için mi?"dedi babam ve iğrenerek Asiye'ye baktı.

"Baba."dedi Melisa.

Yatağımda Asiye'nin yardımıyla zorla da olsa oturdum ve babama sert sert baktım.

"Böyle bir kızla sevgili olmana asla izin vermiyorum."

"Sana soran olmadı zaten."

(Yazar:Doruk vurdu,gol oldu!)

"Saygısız!Böyle bir kı-"

"Onun adı Asiye.İstersen kabul et,istersen de kabul etme o benim sevgilim."dedim ve Asiye'nin elini tuttum.

Babam tam bir şey diyeceği esnada annem araya girdi.Melisa ve annem zorla babamı dışarıya çıkarttı.

"Benim yüzümden tartıştınız."

Asiye'yi yanıma oturttum ve sıkı sıkı sarıldım.Oğulcan göz kırpıp odadan çıktı ve ikimizi baş başa bıraktı.

"Babamın ya da bir başkasının ne dediği umrumda bile değil.Sadece umrumda olan şey sensin."

"Mutlu olacak mıyız?"

(Yazar:Ben izin verirsem evet.)

"Evet,çok ama çok mutlu olacağız."

"Seni seviyorum Doruk."

"Ben de seni seviyorum Ay Güzeli."
***
Bu bölümü yayımladığımı sanıyordum ama yayımlamamışım.Şu lanet internet yüzünden birkaç gündür yoktum ama geri döndüm.

Sonraki bölümde görüşmek üzere.Seviliyorsunuz.♥️

Kelime Sayısı:430