Wicked Hearts

Chapter 21

"Aight. Just don't squeeze her."

Malaki ang ngiti sa labi ko nang maingat na nilagay niya sa mga kamay ko ang daga. Kumuha ako ng mga buto at pinakain ito. Tuwang-tuwa ako. Sobrang lambot ng balahibo nito, parang ang sarap ipanghilod sa katawan.

"Order lang ako," dinig kong sabi ni Ulrich.

Naiwan ako sa table. Kinuha ko ang cell phone ko at kinunan ng picture ang dagang hawak. Hindi ko napigilan na pisilin ang kanyang malambot na balat.

"You are so cute..." I whispered to her.

I carefully put her on the table. Saka ako pumahalungbaba habang pinagmamasdan siyang tahimik na kumain. Buti pa 'tong daga na ito hindi makulit. Iyong mga daga sa bahay ay naghahabulan pa.

"What's your name?" I asked her.

"Silly..."

Umangat ang tingin ko kay Ulrich. Pinatong niya sa lamesa ang mga kape at cake na in-order. Kinuha ko si Silly dahil baka maipit o mabuhusan siya ng mainit na kape.

"Silly? She doesn't seem silly at all!" I protested.

How could he name such precious pet Silly?

"Like the owner..." Tumawa si Ulrich.

He sat on his seat. Ngayon ko lang napagtuonan ng pansin ang kanyang katawan. Dahil naka tank top siya ay makikita ang kakisigan ng katawan niya.

"Gusto mo?" tanong ni Ulrich.

"W-what?"

"That's my gift for you," he said. "I think you have heard that the SSG Secretary is coming back soon. You have been a good assistant, Riza. I commend you for that."

Biglang bumagsak ang mga luha sa mata ko.

"S-seryoso ka ba?" tanong ko.

Natigilan siya. "B-bakit ka naman umiiyak? Ayaw mo?"

Mabilis na umiling ako.

"Gusto ko, Rik. Gustong-gusto ko ang dagang ito."

"She's a hamster, Rizzie."

"Akin na talaga 'to?" paninigurado ko pa.

Kung nagbibiro siya ay talagang masasaktan ako. I think I fell in love with Silly the moment I saw her. May karton sa bahay na pinaglagyan ng grocery, roon ko siya ilalagay.

"I brought her cage. It's in my car," Ulrich mentioned.

I wiped the tears on my face. Lumunok ako bago tumango.

"Thank you, Rik..." I mumbled.

"Please, take care of her."

"I will!"

Hinayaan niya muna akong laruin si Silly dahil hindi ko ito matigilan. Sobrang distracted ko na kulang na lang ay makalimutan ko ang tunay naming pakay sa pagpunta rito.

"I know the place," ani Ulrich.

Humigop ako sa kape. Tahimik lang na kumakain ng buto si Silly. Paminsan-minsan ay magtatangka itong bumaba ng lamesa kaya nakaalalay ako.

"Magde-date tayo sa restaurant na pupuntahan nila," dagdag ni Ulrich. He ate a slice of cake and chewed it lightly. "That's not a real date, let's get that straight. Habang naroon tayo ay gagawin natin ang lahat para magkagulo sila."

"Like... how?" Kumain din ako ng cake.

Pakakainin ko sana ng cake si Silly pero nakita ko ang masamang tingin ni Ulrich. Nakangiting tumawa ako saka kinain na lang ang cake.