Wicked Hearts

Chapter 10

Chapter 10: Phone

Later that night, my friends visited me.

Hinila ako nina Cams at Jessie papuntang Downtown. Libre lahat ni Cams dahil nakakuha na naman daw siya ng allowance sa Daddy niya. Also, Jessie finally dropped his cell phone to focus on us.

Everything was chill except my mind.

We were sitting on the bench near the man-made lake while having our ice cream. Nakatulala ako sa makulay na lawa, ang mga sumasakay sa boat na kadalasan ay mag jowa at ang pag sayaw ng mga bangka.

Nag-uusap sina Jessie at Cams tungkol sa kukunin nilang course sa college. Hindi ako maka-relate since hindi ko pa rin naman alam kung ano ang gusto ko.

I feel like I am not sure of everything. I don't know where I am. I don't know what I want. I just watch things come and go before my eyes. I am not doing anything that I can call progress.

"Riverside University pa rin syempre," ani Cams. "I don't want to leave that school until I achieve what I want. Syempre, ayoko rin namang mawalay sa inyo. Gusto kong kasama ko kayo lagi."

Napatingin ako sa daliri ko, tumulo na ang ice cream dito. Mabilisang inubos ko ang ice cream ko saka nagpunas ng tissue. Bigla akong natigilan nang may maalala sa tissue.

Dalawang bagay? I still don't get it.

"Rizzie..." Sumandal sa balikat ko si Cams. May paglalambing sa kanyang boses. "I brought you here to chill, pero hindi ka naman kumikibo."

"Huwag mo nang isipin si Amanda. She is known for being the spoiled daughter of Megardon Family and head over heels for Ulrich. Laging ikaw ang napapansin ni President, syempre magseselos talaga siya..." gatong pa ni Jessie.

Bumaba sa mga paa ko ang tingin ko. "Hindi ko naman gustong nilalapitan ako ni Ulrich," sabi ko.

"I know kaya nga mas lalo ka niyang pinag-iinitan."

"Kung nando'n ka lang kanina, Jess?" Mapaklang tumawa si Camila. "Matatawa ka na lang talaga sa kagagahan ni Amanda. Inumpog ba naman ang ulo sa pader tapos biglang magde-demand na nagka-amnesia siya para idiin si Rizzie? Fucking idiot."

"She will do anything to put the blame on someone for the things she does herself." Jessie chuckled. "Kaya kung ako sa 'yo, Rizzie? Hindi ko siya seseryosohin."

I shook my head. "I don't take her seriously. Pero nasaktan ko pa rin siya. Isa ang pamilya niya sa malakas sa school—"

"Wala namang malalim na dahilan para patalsikin ka nila ah?" sabi pa ni Cams. "Ano 'yon? They will bend the rules just to kick you out? That's embarrassing on their part."

Napabuntonghininga na lang ako. Mukhang gano'n na nga ang mangyayari. They have the power to bend rules just for things to go in accordance of their will. Money really rules this world.

Maaga pa naman kaya pumunta muna kaming Town Square. May mga mini games din do'n. Sa panandaliang panahon ay nakalimutan ko ang mga problema ko – ang pangongopya kong walang kasiguraduhan kung tama ba, ang pag-uusap namin ni Ulrich at ang gulo kay Amanda.

"Tangina naman. Nagpapanggap lang yatang laruan ang mga buwayang 'to e! Nakakuha na ako tapos biglang nahulog? Ano kaya 'yon?"

Napatingin ako sa lalaking nagreklamo. Napakurap ako. Si Arthur na nagrereklamo sa babaeng nagbabantay rito.

"Ah. Sir—"

"Miss naman e. Pahawak nga ng isang laruan na buwaya."

Ngumiti ang babae, pigil sa pagtawa. Kumuha siya ng laruan na buwaya sa tubig at binigay kay Art. Sinuri naman ito ni Art. Pinisil-pisil pa niya.