The Dare Turns Deadly

PROLOGUE

Prologue:
The Dare Turns Deadly

RABIELLE

"I dare you.."

Isang puting silid ang bumungad sa akin sa pagdilat ng aking mga mata. My vision is a bit spinning but after some moment, it became normal.

Napagtanto ko agad na nasa loob ako ng ospital na siyang ipinagtaka ko.

Why I am here?

I don't know the answer. I tried to recall what happened last night but I can't remember anything.

Sinubukan kong bumangon mula sa pagkakahiga but my body seems too heavy. It takes me a lot of time before I finally made it to the position I want.

Walang ibang tao sa silid. Gusto ko sanang may mapagtanungan kung bakit at paano ako napadpad sa ospital. Ngunit walang ni isang tao ang narito.

Where's my Mom?

Where are my friends?

How about my Dad?

Where are they?

Napabuntong hininga ako at pinilit na lamang ang sariling alalahanin ang lahat. But no avail.

Sumakit lamang ang ulo ko sa kakaisip. Napahawak ako sa aking noo at doon ko lang napagtanto na may sugat ako roon na natatabunan ng tela.

"What the hell happened last night?" I muttered to myself.

Biglang bumukas ang pinto at may isang nurse ang pumasok.

"Gising ka na pala." Aniya ng makita akong nakatingin sa kanya.

Lumapit siya sakin at nagcheck ng vital signs ko.

"Where's.. my parents? Or friends?" Tanong ko sa nurse.

Ngumiti siya sakin bahagya bago nagpatuloy sa kanyang ginagawa. Pinagmasdan ko lamang din siya at hinihintay na sagutin niya ako.

"Kausap nila ang doctor mo, Miss Luis."

Tumango na lang ako sa kanyang sagot at nagpatuloy na man siya sa kanyang ginagawa. Ng matapos ay tinitigan niya akong muli.

I kinda weirded on how she look at me.

Hindi ko nga lang maintindihan kung bakit. She seems to have a lot to say to me. But I don't know her.. Does she know me?

"Kailangan mong magpahinga at magpalakas Miss Luis. Kailangan mo iyon ngayon." Aniya. Ngumiti siya sakin at umalis na.

Gusto ko siyang tawagin dahil hindi ko siya gaanong naintindihan.

Kailangan ko ng lakas?

Bakit?

Sinubukan kong tumayo ngunit nahihilo ako kaya hindi ko magawa. Napapasandal akong muli sa kama.

I was in the middle of struggling to stand up when the door suddenly opened by someone.

"Oh my Goodness, Rabielle.." Boses iyon ni Mommy.

"Mom?" I mumbled. Liningon ko siya't siya namang paglapit niya sakin at agad na inalalayan pabalik sa kama.

"You should rest." Aniya.

Binalingan ko ang pintuan. Umaasang makikita ko ang ama at ang mga kaibigan ko.

"What happened, Mom? Why am I here?"

Umiling si Mommy sakin at hinaplos niya ang aking noo kung nasaan ang sugat ko.