Арван таван настай би англи хэлээр ус цас ярьдаг болохын тулд сургалтанд явж эхэлсэн. Гэхдээ тийм ч сайн биш л дээ.
Би гэр лүүгээ явах замдаа их зүйл бодсон. Манайх руу явахад хоёр ч гүүр давдаг учраас бүтэн playlist яваад дуусчихдаг.
/Энэ тэмдэглэлийг гурван долоон хоногийн өмнө бичсэн/
Би чамд дасаагүй сэн бол чамайг найз охинтойгоо уулзмаар байгаа тухайгаа хэлэхэд тийм ч их гуниглахгүй байсан байх.
Өнөөдөр би найзуудтайгаа уулзсан. Энгийн л яг ямар байдаг байсан яг түүн шигээ л. Миний сайн биш сайн хүн хараал идсэн дасчихсан хүн. Хорин зургаан градусын халуунд тас хар өнгийн хувцас өмсчихсөн үүргэвчийг минь үүрэн алхана. Хэзээ ч юм бэ дэа би үүний талаар бодож байсан юм. Үерхэл хэрвээ түүнтэй үерхвэл юу болох бол гэж.
Үнэндээ би тийм ч сайн биш байсан л даа.
Бас би үүнийг дэмий нэг өсвөр насны шохоорхол гэдэгт итгэж байна. Тийм ээ, итгэсээр ч байх болно.
🌃
Утгагүй тэмдэглэл:
2021.07.12
