Bratty Princess Greatest Downfall

CHAPTER SEVEN

You can't force them to want you and love you, but one day you'll make them regret losing you.

Livi's POV

I can't believe what my eyes are seeing right now. Charmaigne Eleanor the spoiled brat princess who doesn't even give a fuck about their businesses and only want to waste money and party all the time is now gone. The woman before me is different.

Pag katapos nitong mag present ay pumalak-pak na lang ako and I can see she's surprised to see me.

"Impressive... honey" I mouthed to her.

She just stays stilled kahit na isa-isa ng lumabas ang mga board members, na alis lang ang tingin nito ng kinuha ng Tito nya ang atensyon nito, kaming apat na lang ang nasa loob.

"I'm surprised, your father will sure throw a party when he hears about this, good job Hija" Sabi ng Tito nya pero ngumiti lang ito at tumango.

"Thanks, Uncle" Charmaigne.

Huli sakin naman lumingon ang matanda.

"I see, Mr. De Macreo your also here" Bati sakin nito at naki pag kamay tinanggap ko naman ito at tipid na ngumiti.

"I guess I better go, mukang may importante kayong pag-uusapan" Paalam nito at lumakad na papuntang pinto ngunit huminto din at nakangiting bumaling uli sakanila.

"Oh and congratulations on your upcoming wedding, It will be my honor to be one of your principal sponsors." sabi nito at umalis na.

"Receff, give us a minute" utos ko sa aking secretary na mabilis ding lumabas at sinara ang pinto.

Sya naman ay nakatingin lang sa ngayoy naka sara ng pinto. You really did changed Charmaigne kong dati rati siguro ay nag kukumahog na itong tumakbo payakap sakin sa tuwa at hindi na lalayo pero ngayon...

"Charmaigne... Hon" tawag ko sa pansin nito at lumapit na noon lang uli binalik ang tingin sakin.

Charmaigne's POV

Shit! fucking move Charmaigne!! Ano ka istatwa ano! Sampalin mo sya o kaya sigawan o di naman kayay irapan mo saka iwanan sigaw ng isip ko.

Na pakagat na lang ako sa aking labi at lumingon na dito, no calm your shit Charmaigne hindi pa ng yayari ang lahat ng iyon at hinding- hindi na mang yayari ang mga iyon.

Kahit sobrang bilis ng tibok ng puso ko ay pilit paren akong ngumite dito.

"Hi, Livs how are you?" sabi konaman dito.

Kinuha nito ang isa kong kamay at hinalikan saka nilagay nya sa kaniyang pisngi habang hawak paren at malamlam akong tinitigan.

"No, honey I should be the one to ask that question, How are you? It's been four months since the last time I heard from you" balik nitong tanong sakin.

Gusto kong mapalatak, ano kayang pinakain ni Receff sa kanya at naging ganito sya ngayong ka sweet.

Binawi ko dito ang aking kamay at sinimulan naring iligpit ang aking mga gamit.

"Well it's the same question for you Livi, coz it took you four months to reach out to your fiancé?" Balik na sarcastic na tanong ko rito.

At tuluyan na syang iniwan sa loob pero mabilis itong humabol at na abutan pa akong pasakay sa elevator na ngayon ay kaming dalwa lang ang laman.

"Honey look, I know I been really busy lalo na ngayong ako na ang mag ta-take over ng company at mag i-stay nako dito sa pinas, Aren't you happy? Dati you will always tell me about going home and just stay here para masmadali mo akong mapupuntahan at makakasama, remember?" Patuloy paren nitong paliwanag.

Nanatili lang akong tahimik at nakatingin sa pinto ng elevator, Ugh! bat ba ang tagal I can't take it na maka sama sya sa isang kwarto lalo na kong kami lang.

Kinuha nya uli ang isa kong kamay kaya na palingon ako rito.

"Charmaigne after I successfully take over the company and you graduate this year, we will finally tie the knot isn't this what you always wanted?" malambing ngunit mababakas paren ang kaseryosohan sa boses nito.

What's the sudden change Livi? I remember that you don't give a shit about me lagi ako ang nag re-reach out sayo, what's this?

Dapat ba noon ko pa ito ginawa? Dapat bang hindi ako masyado nag habol sayo? Dapat ba noon pakita hindi pinag tuunan ng pansin? Para ibalik mo ren sakin ang atensyon hinihiling ko noon...

Walang gana akong humarap dito at tinitigan ang kanyang mga mata.

"Livi, what if... I don't want to marry you anymore?" sabi ko dito dahilan para ikagulat nito at lumuwag ang hawak sakin kaya binawi ko na ang aking kamay.

Saktong bumukas na ang elevator tipid akong ngumiti sa na tigilang lalaki at iniwan na itong mistulang hindi paren maka paniwala.

Yes, that's right magulat ka at sa mga iba ko pang sorpresa sayo.

-Hehehehe go gurl!!!! You call the shots now! 😆👌

Thank yow Bibi sistah..😽😻