I'M YOURS

Niko's pov :

Σήμερα πραγματικά είχα τρελή δουλειά στο γραφείο ... Και το χειρότερο είναι ότι είμαι 90% σίγουρος ότι ο διευθυντής δεν με πάει καθόλου ...

Ας μην μιλήσουμε για τις υπερωρίες που φυσικά και δεν πληρώνομαι ... 😣😒

Με είχε βάλει να έρθω από τις 6.00 το πρωί ενώ το κανονικό ωράριο ήταν στις 8.00 ...

Είχε πάει ήδη 7.00 και πραγματικά αν δεν έκανα κάτι θα έπεφτα κάτω από την κούραση ... Σηκώθηκα και πήγα να βγω για να πάρω κανένα καφέ από το κυλικείο αλλά ξαφνικά μόλις άνοιξα την πόρτα άκουσα έναν τρομερό θόρυβο και μια κραυγή πόνου ... Έτρεξα και είδα την κοπέλα που είχα πέσει πάνω τις προάλλες ...

Πήγα από πάνω της και την ταρακούνησα προσπαθώντας να την επαναφέρω στις αισθήσεις της ...

<<Είσαι καλά ; Σε παρακαλώ μιλά μου !>>

(Δεν ανταποκρίνεται Παναγία μου!!!)... Την σήκωσα και την πήρα στα χέρια μου και την πήγα τρέχοντας στο ιατρείο ...

( Και τι ήταν εκείνο το τρομερό σημάδι στο πρόσωπο της ;
Αυτό δεν ήταν από την πόρτα ;
Ποιος την χτύπησε ; )

Περίμενα την νοσοκόμα να γυρίσει και να μου πει πως ήταν η κατάσταση της

Όταν βγήκε τελικά φαινόταν ανήσυχη

<<Έχασε τις αισθήσεις της από το σοκ του χτυπήματος αλλά θα είναι καλά απλά πρέπει να την κρατήσουμε εδώ για να δούμε για τυχόν διάσιση >>

(Μα γιατί με κοιτάει με αυτό το ύφος ;)

<<Θέλετε να μου πείτε κάτι άλλο ; >>

Με κοίταξε με ένα ύφος που δεν μπορούσα να περιγράψω ...

<<Εκτός από το χτύπημα πάνω στην πόρτα που είναι εμφανές από τις μελανιές στα πλευρά λόγω του πεσιματος και το καρούμπαλο στο κεφάλι αλλά και την μικρή κάκωση στο πίσω μέρος του κεφαλιού εξού και κοιτάμε μήπως πάθει καμία διαδιση , έχει ένα πολύ άσχημο σημάδι στο πρόσωπο το οποίο φαίνεται να προκλήθηκε από χειροδικία>>

Με ξανακοίταξε και συνέχισε
<<Είστε σίγουρος ότι δεν είχατε καμία ανάμιξη ή να είσασταν μπροστά στο περιστατικό ; Δεν σας κατηγορώ αλλά όπως καταλαβαίνετε είναι υποχρέωση μου να σας ρωτήσω .>>

Δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου

<<Σας παρακαλώ πιστέψτε με δεν έχω καμία σχέση με αυτό ... Εγώ απλά εκείνη την ώρα έβγαινα από το γραφείο και μάλλον ήταν αφηρημένη και έπεσε πάνω και ακόμα και γι'αυτό αισθάνομαι απίστευτα άσχημα που δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω ώστε να το αποτρέψω ... Πόσο μάλλον να χειροδικήσω πάνω σε ένα κορίτσι στο σχολείο που δουλεύω ή και σε οποιοδήποτε άνθρωπο !>>

Η νοσοκόμα άφησε ένα αναστεναγμό ανακούφισης και με οδήγησε μέσα στο ιατρείο ...

Η κοπέλα ήταν ακόμα αναίσθητη και σε πολύ άσχημη κατάσταση ...
Η νοσοκόμα πήγε κοντά της και άρχισε να την ξυπνάει ...

Όταν άνοιξε τα μάτια της κοίταξε απευθείας προς το μέρος μου και μπορούσα να δω από μακριά ότι είχε γίνει κατακόκκινη από ντροπή και φαινόταν πολύ θλιμμένη ...

Είπε κάτι στην νοσοκόμα και εκείνη μετά ήρθε προς το μέρος μου και μου ζήτησε να βγω έξω ...

Βγήκα και έκατσα σε μια από τις καρέκλες στον διάδρομο αναμονής ...

Σε λιγότερο από πέντε λεπτά αργότερα ο διάδρομος είχε γεμίσει χαρούμενες φωνές μαθητών και καθηγητών που μόλις είχαν έρθει με τα σχολικά λεωφορεία ...

(Αχ κάνε να είναι καλά )