Mavi ay'ın Sadecesi

Çağtu başlangıcı

      Dünkü olaydan sonra herkes korktuğu için Amcam ben sizi okula bırakacağım diye tutturdu. Bu yüzden şuanda Mete'yle beraber evin önünde arabanın yanında amcamı bekliyoruz .
" ya Mete Amcam nerde kaldı geç kalıcak." Dedim çünkü yarım saattir amcamı bekliyorduk. Mete ofladı
" bilmiyorum ki nerde? Ben bi gidip bakayım sende bekle burda şakın tek başına bi yere gitme ." Dedi. Kafa salladım , Mete gittiğinde bende arabaya yaslanıp beklemeye başladım.

      Önümden geçerken " kızın annesi vefat edince buraya taşınmış." Diyen birini duyunca hemen kafamı kaldırdım. Küçük bi çocukla bi kızdı. En fazla 7 yaşındadırlar. Şaşırdım ama onlar sanki ben yokmuşum gibi önümden geçip gittiler . Tekrar önüme döndüğümde birinin " kuzeniyle hiç konuşmazlarmış ama hep birbirlerini farkettirmeden  korurlarmış." Dediğini duyunca yine kafamı kaldırdım.

      Bizim yaşımızda 2 kız kol kola girmiş ve yine ben yokmuşum gibi önümden geçtiler . Etrafa baktım.
" Bu insanlar ne konuşuyor ya allah allah?" Diyip bizim eve baktım ama Amcam ve Mete hala gelmemişti. Yaşlı bi teyzenin sesini duyunca kafamı kaldırdım. Telefonla konuşuyordu
" sonra kuzeninin arkadaşlarıyla tanışmış." Derken ben yokmuşum gibi önümden geçip gitti. Şaşkınlıktan dilimi yutacaktım.

    Olduğum yerde kaldım anlamıyordum bu insanlar ne konuşuyordu .  Yine önümden geçecek sevgili olan çifti gördüm. Kız heyecanla bişeyler anlatıyordu. Önümden geçerken konuşmaya başladı
" sevgilim kızın kuzeninin arkadaşı kıza çok kötü davranmış ama sonra aşık olmuş." Dedi erkek gülerek" erkek pişman olmuş demek." Dedi  ve onlarda geçti . Sanki ben yokmuşum gibi konuşuyorlardı.

    Etrafta bişeyler oluyordu ama anlayamıyordum yani, beni anlatıyorlardı ama anlamıyordum çok tuhaf hissetmeye başlamıştım. Önüme gelen saçlarımı geriye attığımda yine önümden geçecek genç  bi kız gördüm o da konuşmaya başladı
" erkek kızdan af dilemiş ama kızda az çektirmemiş çocuğa , hep terslemiş." Dediğinde hemen kızı durdurdum
" pardon herkes neyi konuşuyor böyle ?" Dediğimde kız gülüp heyecanla " mahalleye yeni gelen bi kızla mahalledeki çocuğun aşkını konuşuyor herkes sen duymadın mı ?" Dedi ve geçip gitti . Şaşkınlıktan kaldım.
    

   Tanıdık bir ses duyunca hemen kafamı kaldırdım zeynep ve doruktu ama onlarda ben yokmuşum gibilerdi. Önümden geçerken zeynep konuştu
" yani sevgilim kız çok çektirmiş ama naz yapıyor işte. Hem kız başka aşıklarında kavuşmasına yardım etmiş ." Dedi ve ben yokmuşum gibi gittiler .
Şaşkınlıkla anca " ne oluyor ya ?" Diyebildim .

      Bi kaç gülme sesi duyunca o tarafa baktım. Esat yağız ve Meteydi ama onlarda ben yokmuşum gibi konuşmaya başladılar .
" olum kız iyi yapmış. Bari öpmeseymiş . Az daha süründürseymiş" dedi esat . ben daha şaşırdım ama erkekler kahkaha attı . Yağız araya girdi .
" kız kaçıyor falan ama seviyor belli . Erkekte çok pişman." Dediğinde Mete güldü . Tam o anda karşımda durdular. Bana döndüler . Mete konuşmaya başladı gözlerim dolu dolu olmuştu .
" kız nerden bilecekti ki bi felaket sonucu geldiği temrenlide kaybettiği  ailesi yerine bi aile bulabileceğini ,  aşık olabileceğini. Hatta kuzeniyle arasını düzeleteceğini de bilemezdi." Dediğinde Kızlar bi anda erkeklerin yanına geldi Ülkü konuştu
" kız nazlı falan ama seviyor. Hatta bence şuan gözleri çocuğu arıyor ama bilmiyor ki çocuk tam şuan arkasında ve ona sarılmak üzere ." Dedi.

    Tam ona anda iki kol sardı beni irkildim. Gözümden bi damla yaş düştü . Arkamı döndüm. Çağandı . Gülümsüyordu. Gözyaşlarımı sildiğinde zar zor konuştum
" Ne oluyor ?" Dediğimde gülümsedi ve konuştu.
" çok güzel şeyler olsun istiyorum bunun içinde  ilk adımı ben atmak istedim. Çok hata yaptım. Çok çektirdim üzdüm ama seni kaybetmekten hep korktum. Bende biraz önce konuşan insanlar gibi asla bilemezdim ki , bi felaket sonucu hayatıma girecek kız benim için bu kadar değerli olacak . İlerde ne olacağı , kaçtıklarımız , peşimizde olanlar umrumda değil tuana. Hatta şu  an sana bunları söylüyorum diye kıskançlıktan çatlayan Mete bile umrumda değilsin." Dediğinde güldüm o da güldü ve konuşmaya devam etti. Ellerimi tutuyordu . Direk gözlerime bakıyordu. Ben ağlıyordum.
" hiç bişey umrumda değil. Benim tek bildiğim şey seni yanımda istediğim. Sana çook mutlu olmayı vaat edemem belki ama ağlarkende gülerken de beraber olmayı vaat edebilirim. Seni seviyorum ." Dediğinde gülümsedim göz yaşlarımı sildim. Hemen boynuna sarıldım . O da belime sarıldığında bi alkış tufanı koptu , hatta leya ve Ülkü'nün çığlıkları ama umursamadım sarılmaya devam ettim.

      Kulağıma doğru fısıldadım
" bende seni seviyorum ." Dedim. O daha sıkı sarıldı . Ayrıldığımızda alnımı öptü . Elimi tuttu . Bizimkilere döndük. Zeynep ve dorukta buradaydı . Ülkü leya ve zeynep hemen beni yanlarına çekip sarıldığında kahkaha attım. Şimdi her şey tam olmuştu umrumda değildi. Yaşayacaklarımı hep beraber yaşayacaktık