2028
❄️Part 1❄️
"သခင္ေလး...အေဒၚႀကီးကို ေခၚတယ္ဆိုလို႔..."
"ဟုတ္တယ္ ေျပာရတာ စိတ္မေကာင္းေပမဲ့ အေဒၚႀကီးကြၽန္ေတာ့္အိမ္မွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး...စိတ္မပူပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ရွာထားေပးၿပီးသားပါ...ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ၃လစာေပးၪီးမွာမို႔ အေဒၚႀကီးအတြက္ အရမ္းနစ္နာမယ္ မထင္ပါဘူး..."
"ရပါတယ္ သခင္ေလးရယ္...ဒါနဲ႔ ကြၽန္မမရိွေတာ့ရင္ အိမ္အလုပ္ေတြအတြက္ ဘယ္သူက လုပ္ေပးမွာလဲဟင္..."
"ရိွတယ္...သူဒီေန့ေရာက္လာမွာ..."
🌼🌼🌼
ေမပယ္ရြက္တို႔ရိွရာ ကေနဒါႏိုင္ငံမွ ပ်ံသန္းလာေသာ ေလယာဥ္ႀကီးဟာ ေပက်င္းၿမိဳ႔သို႔ ဆိုက္ေရာက္အံ့ဆဲဆဲ...ေလယာဥ္ေပၚမွာပါလာတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးဟာလည္း ရင္ခုန္မႈေတြ တေပြ့တပိုက္နဲ႔ ေမြးရပ္ေျမရဲ့ အေငြ့အသက္ကို ခံစားေနမိသည္...သူ႔အသက္၁၀ႏွစ္မွာ ဒီေျမကို စြန္႔ခြာၿပီး ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္သြားခဲ့ရတာေၾကာင့္ အခုဆိုရင္ ဒီကိုမေရာက္တာ ၁၆ႏွစ္ေတာင္ ၾကာေနခဲ့ၿပီေလ...
"အရင္ကနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကြာျခားသြားတာပဲ...သူေရာ...ရိေပၚေလးကေရာ ငယ္ငယ္ကလို ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲ႔ပဲလား...ဟိုကိစၥကို ရိေပၚေလး သတိမရေတာ့ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ..."
အေတြးထဲနစ္ေမ်ာေနတုန္း ေလယာဥ္ဟာလည္း ေပက်င္းေလဆိပ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္လာခဲ့သည္...
ေလယာဥ္ဆင္းေတာ့လည္း လာႀကိဳေနမလားဆိုတဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔ ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ နာမည္ကဒ္ေလးေတြ လိုက္ဖတ္ရတာ အေမာ...ရွာမေတြ့တဲ့ နာမည္ကဒ္ေလးေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းစိတ္ကေလးက မသိမသာ ျဖတ္ေျပးသြားမိသည္...
"ရိေပၚက ေကာလာမယ္ဆိုတာ မသိဘူးထင္တယ္...ရပါတယ္ တကၠစီပဲ ငွားသြားေတာ့မယ္..."
ဒီလိုနဲ႔ ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ တကၠစီငွားၿပီး ေရွာင္းအိမ္ေတာ္ကို လာခဲ့လိုက္သည္...
အရင္တစ္ခ်ိန္ အဖြားရိွခဲ့တုန္းက ေပ်ာ္စရာအိမ္ေတာ္ေလးက အခုေလာက္ဆို ေျခာက္ကပ္ေနမလား...မိဘေမတၲာမရိွတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝထဲကို အဖြားကပဲ ေနြးေထြးမႈေတြ ေပးခဲ့တယ္...ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ တြယ္တာစရာတစ္ခု ထပ္ရိွလာခဲ့တယ္...သူ႔နာမည္က ရိေပၚ...မိဘမဲ့ေဂဟာကေန အဖြားေမြးစားဖို႔ ေခၚလာတဲ့ ေကာင္ေလး...သူစစေရာက္လာတုန္းကဆို ၃ႏွစ္သားေလာက္ပဲ ရိွေသးတာ...ပါးအိအိေလးေတြရယ္ တုတ္ခဲေနတဲ့ လက္ေမာင္ေလးေတြ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ ေျခေထာက္ကေလးေတြ...အားလံုးဟာ ကိုက္ဆြဲခ်င္စရာအတိ...
