Trapped

Kabanata 26

Kabanata 26: Handcuffs

"She's already with Lieutenant Siergel." Mahinang sambit ni Ylona nang makarating kami sa rest house ni Tito Adam na malapit sa tabing dagat.

Bagsak na ang pakiramdam ko. "Good." Maikling komento ko.

I'm already worried about her. What if, they do horrible things to her? What if, they hit her? What if, they draw on her skin? What if, they don't let her live again? Damn!

Pinahid ko ang luhang pumatak sa pisngi ko at naglakad papuntang bintana para magpahangin. I closed my eyes, when the wind puffed. The sea breeze lingered on my skin.

"You said, my daughter is brave." Napamulat ako ng mata dahil sa pagtabi sa akin ni Tito Adam. "Now, you should be brave for her."

I nodded. "I can kill a person for her. I can ruin everything for her. I can destroy the world for her." I said. "I can be a demon to save her from hell. She doesn't deserve the world, she deserves the whole universe."

Tito Adam hugged me. This insensitive orbs are releasing a river of tears. I can't help but, to weep in his arms. I'm too worried about her daughter.

"Sshhh... everything will be fine soon, Allison." Tito Adam whispered.

Napahiwalay ako kay Tito Adam nang marinig naming tumikhim si Ylona. Mabilis ko ring pinahid ang mga luhang pumatak sa aking pisngi. Tito Adam tapped my shoulder before facing Ylona.

"Julian is here." Wika ni Ylona.

Tumango si Tito Adam at pinaloob na ang bisita. Umupo ako sa may isang armchair na katapat ni Ylona. Umupo naman sa sofa sila Tito. Adam at Julian.

"I'm Attorney Julian Allard." Pagpapakilala niya sa amin. "Now, we will discuss about what you want to do to Lieutenant Siergel. But, before that, I already scrutinized the evidences you've collected. At, base sa binigay ni kuya na mga ebidensya, malaki ang porsyento na papabor sa inyo ang korte."

"Good to hear, Julian." Nakangiting sambit ni Tito Adam.

"And, Ate Ylona," baling ni Julian kay Ylona at may nilabas siya sa kaniyang suit case. "These are the evidences of what happened on May 14th, year 2013." Sabi niya at binigay niya ang mga papel kay Ylona.

Ang seryosong mukha ni Ylona ay biglang nagbago. Nakatingin lang kami sa kaniya habang ang mga luha niya ay dire-diretsong pumapatak. Her eyes are raging because of anger and pain.

She wiped her tears and flashed a feeble smile. "Thanks for this, Julian."

"No problem, Ate Ylona." He smiled at her and tapped her shoulder. "By the way, they are on the way here. At, nakuha si Iana ng kalaban niyo."

I sighed. "I commanded them to give Iana to Lieutenant Siergel." I said lazily.

"Okay, okay, I won't interfere to your plan. But, let me remind you that your enemy has a mental illness. Lahat ng nabiktima niya ay ginagahasa muna niya bago patayin. We only have less than 24 hours to move. Kung hindi, mamamatay si Iana." Litanya ni Julian na nagpainit ng ulo ko.

"Tito Adam," sabay-sabay kaming napalingon kay Julius na nasa pinto kasama ang apat na parang pinagsakluban ng langit at lupa.

"Let's go to my private room." Utos ni Tito Adam.

Sumunod na kaming lahat at naglakad papunta sa sinasabi ni Tito Adam na private room. Isang opisina ito na may mahabang lamesa at upuan sa paligid. May whiteboard din at doon nakadikit ang mga litrato ng litrato ng asawa niya na nakahandusay sa lupa habang naliligo sa sariling dugo.

"I'm Adam Vinson, Adrian's father." Panimula niya. Halata sa mukha ng apat ang gulat. "Hindi niyo pa ako nakikita dahil ilang taon din akong nagtago." He stopped and looked at the pictures. "Nagtago ako dahil gusto kong mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng asawa ko. Iniwan ko si Adrian dahil alam kong mapapahamak lang siya at dahil na rin ayokong matulad siya sa mama niya. Ngayon at nalaman ko na kung sino ang pumatay sa asawa ko, sinisigurado kong makatatanggap siya ng parusa na nakalaan sa kaniya."