SABRINA
umuwi ako ng condo na hindi matigil-tigil sa pag-iyak, "ganyan ka nalang ba palagi sabrina?" natigil ako sa paglalakad nang humarang sa harap ko si megan na mahahalata sa mukha nyang awang-awa na ito sa akin
pinunasan ko ang pisngi ko gamit ang kamay ko at ngumiti, "karma ko nato megan at deserve ko 'to" saad ko
she sighed, "huwag mo naman sanang isisi sa sarili mo sabrina tao ka rin may feelings ka nasasaktan ka at higit sa lahat nagpapagod ka din"
umiling ako, "no megan, ako ang may kasalanan ng lahat kaya ako dapat ang mananagot nakita mo naman siguro ang nangyari sa kanya? ako ang dahilan kung bakit sya muntik ng mamatay kaya huwag mo ng pagaanin ang loob ko" puno ng hinanakit kong saad
lumapit ito sa akin at yinakap ako ng mahigpit, "iiyak mo lang yan andito lang ako sabrina sa likod susuportahan ka sa lahat" saad nito na nagpahagulgol sa akin
"iniwan nako ng lahat megan ni isa walang natira sa akin buong pagkatao ko kinuha" saad ko
magaan nitong hinaplos ang buhok ko na mas lalong humigpit ang yakap ko, "hindi kita iiwan sabrina magpinsan tayo kung kailangang ilublub ko ang katawan ko sa putikan huwag ka lang marumihan gagawin ko, mahal kita pinsan kaya huwag mong iisiping iniwan ka na ng lahat andito pa ako sila mommy at daddy" she said
"she's happy" bulong ko
"with you, i know sa---" i cut her at humiwlay sa kanya ng yakap
"she's happy without me, masaya na sya hindi na nya ako kailangan megan si Samantha na ang pumalit sa pwesto ko" sagot ko
nakita kong lumaki ang kanyang mga mata sa aking sinabi, "im proud of her nagawa nyang kalimutan ako" i added
"then what do you want to now?" bumalik ang mukha nitong seryoso
ngumiti ako ng mapait, "masaya na sya at inirerespeto ko ang gusto nya" saad ko na magaan ang loob ko
binitawan nya ako ng matiwasay, bibitawan ko na rin sya ng magaan at walang sama ng loob, "see you tomorrow cous" paalam ko bago pumasok ng condo unit ko
WEDNESDAY
malumanay akong bumaba ng kotse ko at ibinigay kay manong ang susi, kukunin ni daddy lahat-lahat ng gamit ko alam kong galit sya pero wala na akong pakialam isaksak nya sa baga nya ang kotse at condo unit ko tsk. kasalanan nya ako ang umaako
hindi na sinampahan ng kaso nila kuya david si daddy dahil nakiusap ako sa kanila kapalit ang sarili ko sa kapatid nila pinagbigyan nila ako dahil gusto nila ako sa kapatid nila pero sa nakikita ko hindi na matutupad ang gusto nilang maikasal kami ni dacrein dahil may samantha ito.
maghapon akong hindi pumasok tulala sa soccer field nag-iisip kung saan ako mamalagi? bank accounts ko 0 balance, naisabay pang umulan talagang dinadamayan ako ng langit.
andami kong kaibigan pero ni isa walang nagtanong kung okay lang ako, kalat narin kasi sa campus ang pagpapalayas sa akin ni daddy binantaan nya ang lahat na kung sino man ang tutulong sa akin ipapakick-out kaya walang nangahas sa aking tulungan ako
tumingala ako upang damhin ang patak ng ulan na tumatama sa mukha ko, eto pala ang feeling ng pasan ang problema ng mundo
nagtagal pa ako ng ilang minuto bago tuluyang tumayo para puntahan pa ang isang tao, lumingon muna ako sa building nila at ngumiti bago ihakbang ang aking mga paa palabas ng academy....
sumakay ako ng taxi bago makarating sa smith academy tama ang basa nyo sa smith, gusto kong kausapin si samantha bago ako umalis
"manong what time ba ang uwuian?" magalang kong tanong kay manong guard
sinipat nito ang oras bago bumaling sa akin, "6:00 ma'am 3 hours pa po ang hihintayin nyo pwede naman kayong bumalik nalang mamaya?" magalang nitong saad na agad kong inilingan
"I'm fine manong, hintayin ko nalang sya dito" nakangiti kong saad bago umupo sa bakanteng monoblock chair
"sigurado po kayo ma'am? basang-basang po kayo baka magkasakit po kayo kung di kayo magbibihis?" nag-aalala nitong saad
nginitian ko lang sya, "okay lang po gisingin nyo nalang po ako pag Labasan na nila" sagot ko bago ipikit ang aking mga mata
naalimpungatan ako sa kalabit na agad ko namang iminulat ang aking mga mata ngayon ko lang napansin na natuyo na ang katawan ko at nanginginig na ako sa sobrang lamig pero isinawalang bahala ko ito, i need to talk to her
"thank you manong" magalang kong pasasalamat bago pumasok ng Smith academy
halos lahat ng napapadaan napapatingin sa akin na may pagtataka sa mukha medyo nahihilo ako, natuyo narin ang lalamunan ko
"what are you doing here?" maldita nitong saad
"mag-usap tayo" sagot ko
"about what? about mom? geez. sister! she can't save you, she's scared like a white sheep" natatawa nitong saad
napahawak ako sa noo ko dahil sobrang nahihilo nako, "please take care dacrein huwag mo syang sasaktan" pikit matang saad ko
i heard her chuckled, "bakit ko sya sasaktan? I'm not like you bitch!" maarteng sagot nito
hinugot ko sa bulsa ang isang pirasong papel, "anong gagawin ko dyan?" tanong nito
"just read it nalang wala nakong oras pa para ipaliwanag! hindi nako magpatumpik-tumpik pa you love her right? then take care of her, she choose you so wala na akong ilalaban pa panalo ka na, sapat na sa aking makitang nakamove-on na sya sa akin at ikaw ang dahilan ng pagbukas na naman nya ng puso nya kaya please lang don't hurt her tama na ung ako ang nanakit sa kanya maipapangako mo ba yan samantha? save her okay?!" litanya ko bago talikuran sya i badly need to go home na nararamdaman ko ng bumibigat na ang katawan ko at sobrang init pa...
